อธิษฐานจิตกับพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ จนสามีเลิกดื่มเหล้า
สามีของลูกชอบดื่มเหล้าอย่างกับน้ำ เมาแอ๋ทุกวัน พอเมา ก็ทะเลาะกัน ชนิดที่ว่าคุยดีกันไม่เกิน 3 คำ พอคำที่ 4 ผ่านไปก็ถึงขั้นวางมวยกันหลายครั้ง ลูกพยายามให้เลิกดื่ม แต่ก็ไม่ยอมเลิกสักที จนสุดปัญญาไม่รู้จะหันหน้าไปพึ่งใคร ที่พอจะนึกได้ที่พึ่งหนึ่งเดียวคือพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ
พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ อยู่ในกลางท้อง
เธอมางานบวชน้องชาย ที่ทั้งน่าเบื่อ ร้อน ถึงสี่ครั้ง จึงจะถึงงานบวชจริงๆ แล้วเธอก็บินกลับเยอรมันทั้งที่ไม่เข้าใจอะไร แต่แล้ว ในขณะที่เธอเอนหลังพิงโซฟาอยู่นั้น เคลิ้มๆ ก็เห็นองค์พระชัดใส แจ่ม มาปรากฎตรงหน้า จนเธอตกใจ ก็ได้โทรศัพท์ไปเล่าให้ญาติฟัง และก็ได้ติด DMC มาตั้งแต่ตอนนั้น และแล้ว เธอก็เห็นองค์พระในทีวี ซึ่งเป็นองค์เดียวกันกับที่เธอเห็นตอนที่ยังไม่รู้เรื่อง...
บรรพชาสามเณร วัดพุทธเอ้าสบวร์ก เยอรมัน
เมื่อพระอาจารย์ได้นำประวัติชีวิตของพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ มาให้ดูกัน พอดูจบ ผมนิ่งอึ้งไปทันที ในหัวก็คิดแต่ว่า "โอ...มีด้วยหรือบุคคลที่น่าอัศจรรย์เช่นนี้ บุคคลที่ยอมแม้แต่จะสละชีวิตตัวเอง เพื่อให้ได้มาซึ่งคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า" แล้วในวินาทีนั้น ผมก็ตัดสินใจทันทีว่า จะต้องเป็นหลานแท้ของท่าน คือจะต้องเข้าถึงธรรมให้ได้
ชีวิตของฉัน คือศูนย์กลางกาย
เธอเป็นคนโมโหร้าย ชอบขว้างของใส่สามี และก็เป็นคนที่มีเหตุผลเพียง 2 ข้อ คือ ข้อ 1.ฉันต้องเป็นฝ่ายถูกเสมอ ข้อ 2.ถ้าไม่เข้าใจอะไร ให้ย้อนกลับไปอ่านข้อ 1 ใหม่อีกครั้ง นอกจากนี้ก็ขี้หึงอีกต่างหาก จนกลายเป็นโรคนอนไม่หลับ แต่แล้วชีวิตของเธอก็เปลี่ยนไป เมื่อได้พบกับ DMC...
ยุวธรรมทายาท รุ่นแรกของวัดพุทธสตุทท์การ์ท
ผมเป็นน้องเล็กที่สุดในรุ่น ตอนแรกผมไม่คิดจะบวช แต่เห็นพี่ๆเขาเตรียมตัวบวชแล้ว ผมเลยรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัว อยากบวชบ้าง และที่สำคัญผมมี สามเณรพ่อ เป็นแรงใจอยู่ข้างๆ สามเณรพ่อเป็นต้นแบบ พ่อไม่ลุกผมก็ไม่ลุก แต่ก็มีบ้าง คือถ้าสามเณรพ่อนั่งนานเกินไปผมก็จะสะกิดว่า “พ่อครับ เมื่อไหร่จะลุก” หรือถ้าไม่ลุกผมก็เอนศีรษะพิงร่างอันอบอุ่นของพ่อไปเลย
ความสุขที่แท้จริงนั้น อยู่ในตัวของเรา
จากนั้น ก็รู้สึกว่า มีองค์พระ มานั่งอยู่ในกลางท้องของลูกค่ะ ท่านมานั่งใสแจ่ม สงบนิ่ง พอลืมตาก็ยังเห็นท่านนั่งอยู่ในกลางท้อง ลูกก็สงสัยว่า "นี่เราคิดไปเองหรือเปล่านะ" จึงโทรศัพท์ไปถามกับพระอาจารย์ว่า “ทำไมอยู่ดีๆ องค์มานั่งอยู่ในท้องเฉยเลย ใช่องค์พระของแท้หรือเปล่าคะ” ท่านก็บอกว่า “ใช่เลย โยมมั่นใจได้เลย”
ไอศกรีมสีใสๆ
หนูก็นึกถึงไอศกรีมกลมๆ มีหลายสี หลายรส เช่น ช็อกโกแลต สตรอเบอรี่ วานิลลา ไอศกรีมนั้นกลายเป็นสีขาวใหญ่ขึ้นๆ พอสีขาวหายไป ก็ปรากฏเป็นสีใสๆ หนูไม่ได้คิดอะไร มองไปเรื่อยๆ ไอศกรีมกลมๆใสๆ ก็ลงมาอยู่กลางท้อง มีความสุขมาก สุขตลอดเวลาเลยค่ะ
สมาธิเป็นของสากล ทุกคนทำได้ ถ้าได้ทำ
หลังจากนั้นเราก็ย้ายไปอยู่ตุรกี ตอนนั้นลูกอยากดู TV ช่องไทย ซึ่งอาเหม็ดก็พยายามจูนให้ ซึ่งเป็นเรื่องบังเอิญที่เขาเปิดเจอช่อง DMC และบังเอิญยิ่งกว่านั้น คือภาพที่ปรากฏหน้าจอขณะนั้นคือ ภาพองค์พระธรรมกาย อาเหม็ดตื่นเต้นมากรีบเรียก “นี่ๆคุณรีบมาดูเร็ว องค์พระแบบนี้แหละที่ผมเห็นที่พังงา”
นั่งสมาธินี่แหละ มีความสุขที่สุดแล้ว
ทุกวันนี้ ลูกก็ยังเห็นองค์พระอยู่ พอทำใจนิ่งๆ ท่านก็จะผุดขยายขึ้นมาเหมือนเดิม เห็นทั้งหลับตา ลืมตา ที่น่าอัศจรรย์ คือ ขาของลูกไม่รู้สึกปวดอีกเลย นั่งได้สบายๆเป็นชั่วโมง เวลานั่งสมาธิ สามีของลูกก็จะมานั่งด้วยกัน พอนั่งเสร็จ ลูกจะหันไปทางสามี พร้อมกับยกนิ้วโป้งให้สามี แล้วพูดว่า "เยี่ยม...เลิศ...มาอนุโมทนาบุญกับฉันสิ" สามีก็จะ "สาธุ"
เมื่อใจใสๆ ทุกอย่างก็ดีไปหมด
พอกลับถึงมาสวีเดน มีพี่คนไทยบอกว่า “มีพระภิกษุจากวัดพระธรรมกายมาที่นี่” เมื่อลูกเห็นพระภิกษุเท่านั้น ลูกก็รีบเดินไปกดเงินเอามาสร้างองค์พระ 2 องค์ทันที จากวันนั้นลูกก็ร่วมทำบุญทุกบุญไม่ขาดเลยเจ้าค่ะ ต่อมาลูกจึงชวนเพื่อนๆมาที่วัดพระธรรมกายที่เมืองไทยด้วย ทุกคนต่างบอกว่า "วัดนี้แหละของแท้ ไม่ใช่ของเทียม"
