เกาะติดสถานการณ์ดาวรวย ตอน เมืองเพชรเขาปลูกดอกดาวรวยกันแล้ว
ตอนนี้ตัวลูก พี่ไก่ พี่สำเนาส่งดาวรวยที่ช่วยกันปลูกอย่างสุดหัวใจ มาถึงวัดแล้ว 40,000 ดอกค่ะ พวกเราภูมิใจมากที่ดาวรวยทุกกลีบ จะได้ไปรองรับเท้าอันเป็นมงคลของพระธุดงค์
ตินทุกชาดก-ชาดกว่าด้วยเรื่องอุบายหนีตาย
ในสมัยพุทธกาลองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงประทับอยู่ ณ พระเชตะวันมหาวิหารเผยแผ่ธรรมะคำสอนให้แก่เหล่าพุทธสาวกได้ซึมซับในพระธรรมคำสอน ด้วยพระปัญญาบารมีของพระองค์ได้ทำให้เหล่าภิกษุในพระเชตวันต่างรู้สึกเลื่อมใสและเคารพนับถือเป็นยิ่งนัก
อาการปลื้มแบบต่อเนื่อง
เมื่อล็อกบุญมาถึง พุทธบุตรท่านก็ได้ใช้โอกาสอันดีนี้ ทักทายกับเด็กนักเรียน เริ่มต้นด้วยคำถามว่า “จำหลวงพี่ได้บ่” กว่าครึ่งยกมือแล้วบอกว่าจำได้ เหตุก็เพราะว่า นักเรียนส่วนใหญ่มาตักบาตรทุกเช้า และพระเราก็ออกบิณฑบาตทุกเช้า ส่วนคนที่ไม่ยก ก็จะโดนเพื่อนๆ แซวว่า “โต่คือบ่ย่อมตื่นมาใส่บาตรตอนเส้าเด” แปลว่า เอ็งน่ะทำไมไม่ยอมตื่นขึ้นมาใส่บาตรตอนเช้า ทำให้บรรยากาศเช้านี้เต็มไปด้วยความสดใส
มงคลที่ ๒๐ สำรวมจากการดื่มน้ำเมา - เลิกดื่มอย่างเด็ดขาด
ภายใน ๗ วันนั้น ทั้งเมืองจะหยุดการทำงานทุกอย่าง มีแต่การละเล่นมหรสพ และการดื่มสุราเท่านั้น โดยภรรยาจะจัดแจงหาสุรามาให้สามีดื่ม และคอยต้อนรับเลี้ยงแขกที่มาเยือน เมื่อครบ ๗ วัน ทุกคนจะเลิกดื่มกันทันที และต่างเริ่มงานกันตามปกติ แต่พวกภรรยาเห็นว่า สุราที่เตรียมไว้ยังมีเหลืออยู่ จึงอยากจะดื่มบ้าง
พระทศพลญาณ
มนุษย์ส่วนใหญ่ต่างเสาะแสวงหาความรู้ต่างๆ เพียงเพื่อให้รู้วิธีการประกอบอาชีพ ที่จะนำมาซึ่งปัจจัยสี่สำหรับหล่อเลี้ยงร่างกาย ให้ดำรงอยู่ในโลกนี้อย่าง
แนวคิดการบำเพ็ญบารมี_5
ดูก่อนสุเมธดาบส ท่านพึงบำเพ็ญแม้ปัญญาบารมีให้บริบูรณ์ ท่านอย่าได้เว้นใครๆ เลย ไม่ว่าจะเป็นคนชั้นล่าง ชั้นกลาง และชั้นสูง พึงเข้าไปหาบัณฑิตทั้งหมด ไต่ถามปัญหา ภิกษุผู้ถือเที่ยวบิณฑบาตเป็นวัตร เดินไปบิณฑบาตตามลำดับตรอก ไม่ละเว้นตระกูลใดๆ ไม่ว่าจะเป็นตระกูลชั้นไหน ได้อาหารพอยังชีพ ฉันใด แม้ท่านก็ฉันนั้น เข้าไปหาบัณฑิตทั้งปวง ไต่ถามปัญหา จักได้เป็นพระพุทธเจ้า
ชัยชนะครั้งที่ 6 (ตอนที่ 6 ชนะสัจจกนิครนถ์)
อาสวะเหล่าใดที่ทำให้เศร้าหมอง ให้เกิดภพใหม่ มีวิบากเป็นทุกข์ ให้มีชาติ ชรา มรณะต่อไป บุคคลใดยังละไม่ได้ นั่นแหละเป็นคนหลง แต่ถ้าละกิเลสเหล่านั้นได้แล้ว นับว่าเป็นผู้ตื่นอยู่ทุกเมื่อ
แค่มองดูเท่านั้น ไม่ต้องคิดอะไร
เมื่อคืนก่อนนี้เอง ดิฉันเห็นตัวเองอยู่ภายใน เป็นตัวเองที่ไม่ได้ย้ายมาจากที่ไหนหรือมีใครใส่เข้ามา เป็นสิ่งที่อาศัยร่างกายของดิฉันอยู่ เป็นตัวดิฉันที่ไม่ใช่ดิฉัน (It is me but it is not me) แต่งดงามกว่า ในวัยที่อายุยังน้อย อยู่ในท่านั่งสมาธิ (Lotus position) ซึ่งดิฉันไม่สามารถนั่งในท่านั้นได้ตลอด เพราะจะเมื่อย แต่กายที่เห็นในสมาธิไม่เปลี่ยนท่าเลย ฟังดูน่าตลก แต่เป็นอย่างนั้นจริงๆ
"บูดาเบลส" ยึดธรรมะพาชีวิตรุ่ง ปฏิวัติค่านิยมวัยโจ๋ ทำตัวมีสาระ
ความมหัศจรรย์ของสมาธิ
สมาธิเป็นสิ่งที่ไม่น่ากลัวเลย แต่กลับเป็นสิ่งน่าเรียนรู้ ถ้าคุณเปิดใจกว้างให้กับตัวเอง ในการเรียนรู้เส้นทางท่องเที่ยวภายในตัวเรา เราควรเปิดโอกาสให้ตัวเอง ได้เรียนรู้ถึงความพิเศษของตัวเอง ได้ค้นพบตัวตนภายใน ได้ค้นหาความหมาย หรือ นิยามคุณค่าของการดำรงชีวิต