เดินตามทางของบัณฑิต ตอนที่ ( ๔ )

เรามักจะเห็นเศรษฐีที่ตระหนี่ในการบริจาค แต่ตัวเองใช้จ่ายอย่างสุรุ่ยสุร่าย แม้ของกินของใช้จะแพงแค่ไหน ก็กล้าทุ่มเงินซื้อหามา แสวงหาเครื่องอำนวยความสะดวกต่างๆ ให้คนเขาชื่นชมว่า ตัวเองเป็นคนรํ่ารวย แต่เศรษฐีท่านนี้กลับตระหนี่เป็นอย่างมาก จึงเป็น สิ่งที่พวกเราควรศึกษาว่า ทำอย่างไร ท่านจึงจะเป็นคนรวย ทั้งทรัพย์และน้ำใจ รวยทั้งภพนี้และทุกภพทุกชาติ

จากเคยดื้อดึง เดี๋ยวนี้เป็นคนดีที่หนึ่งเลย

ตั้งแต่วันนั้นลูกก็ได้นั่งสมาธิอย่างต่อเนื่อง เพียงปล่อยใจให้ว่างๆ ไม่คิดอะไร ร่างกายของลูกหายไป แล้วก็ มองเห็นองค์พระท่านผุดขึ้นมาอย่างง่ายๆค่ะ องค์พระท่านอยู่กลางท้องของลูกตลอดท่านไม่หายไปไหน ไม่ว่าจะอยู่ที่ใด มองเมื่อไหร่ องค์พระก็ปรากฏ ใสสว่าง งดงาม ตลอดค่ะ

วันนี้วันที่ 53 นับจากวันเข้าพรรษา : บุญ 2 ระดับ

นับจากวันเข้าพรรษามาได้ 53 วันแล้ว เหลืออีกแค่ 37 วัน ก็จะออกพรรษากันแล้ว เราจะเห็นว่า วันคืนผ่านไปรวดเร็วจริง ๆ หลับตาลืมตาไม่กี่ทีก็มืดแล้ว ผู้ที่อยู่ตามศูนย์ปฏิบัติธรรมต่าง ๆ จะซึ้งถึงคำพูดประโยคเมื่อกี้นี้

ทางด่วน (Express Way)

ดิฉันคิดเองว่า วิธีการปฏิบัติธรรมเพื่อเข้าถึงพระธรรมกายนี้ ควรเรียกแบบนี้ว่า “ทางด่วน” (Express Way) เช่น ในเซี่ยงไฮ้จะมีรถไฟที่แล่นเร็วจี๋เลย ทำให้ดิฉันนึกถึง DMC และการฝึกปฏิบัติสมาธิแบบเข้มข้น ที่เป็นเหมือนรถไฟด่วนขบวนพิเศษสำหรับผู้ฝึกใหม่ ควรจะมาเรียนรู้วิธีที่ถูกต้อง เพื่อการเข้าถึงความสุขภายในได้อย่างง่ายๆและเร็วจี๋ค่ะ

จับอดีตเจ้าของโรงงานทำบล็อกลอบผลิตแบงก์ปลอม

อนิจจังไม่เที่ยง

คำถาม : มีคุณโยมท่านหนึ่งถามมาว่าคนไทยชอบใช้คำว่าอนิจจังไม่เที่ยง เพื่อปลอบใจให้คลายทุกข์โศกพอสบายใจแล้วก็ปล่อยปะละเลยไม่กระตือรือร้น ควรจะแก้ไขอย่างไรดีคะ

วันนี้วันที่ 65 นับจากวันเข้าพรรษา : ถ้าปฏิบัติจริงต้องได้ผล

พรรษานี้เราเหลือเวลาอีก 23 วัน อย่านึกว่านานนะ มันประเดี๋ยวเดียว เราตั้งใจไว้แล้วว่า พรรษานี้เป็น พรรษาแห่งการบรรลุธรรม

อานุภาพบุญจากการมาสวดธัมมจักกัปปวัตตนสูตร ตอนที่ 2

อานุภาพบุญจากการมาสวดธัมมจักกัปปวัตตนสูตร....

ลักษณะมหาบุรุษ (2)

สัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของตน เป็นทายาทแห่งกรรม มีกรรมเป็นกำเนิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย กรรมย่อมจำแนกสัตว์ให้เลวและประณีตได้

เดินตามทางของบัณฑิต ตอนที่ ( ๖ )

ข้าพเจ้านั้น จะเว้นจากความเป็นคนตระหนี่ในวันนี้แหละ อนึ่ง ข้าพเจ้าจะไม่พึงกระทำบาปอะไรอีกต่อไป การไม่ให้สิ่งของอะไร จะไม่มีแก่ข้าพเจ้าอีกต่อไป วันใดข้าพเจ้ายังไม่ได้ให้ วันนั้น ข้าพเจ้าจะไม่ยอมกินข้าว