เล่าเรื่อง พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ (10)
เรื่องราวความอัศจรรย์ของวิชชาธรรมกาย ที่ได้ถูกถ่ายทอดถึงรุ่นต่อรุ่นจากผู้ใกล้ชิดพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ เมื่อครั้งอดีตนั้นมีมากมาย ดังเช่นเรื่องราวที่พระเดชพระคุณพระวิสุทธิวงศาจารย์ ได้เมตตาถ่ายทอดให้ฟังต่อไปนี้ ท่านได้ประสบกับอานุภาพอันไม่มีประมาณของวิชชาธรรมกาย ด้วยตัวท่านเอง
ผลการปฏิบัติธรรม พระมานพ ถาวโร
ในขณะที่ใจกำลังเคลิ้มๆครึ่งหลับครึ่งตื่น กระผมก็เห็นแสงสว่างเกิดขึ้นที่หัวตา แล้วแสงนั้นก็สว่างจ้าเต็มไปหมด
ผลการปฏิบัติธรรม พระธรรมทายาททุย คุณวิชฺโช
กระผมอยากให้ทุกคนมีดวงใจที่สว่างไสว และได้พบกับความสุขภายในแบบเดียวกันกับกระผมครับ
Peace and the Cities #2
Peace and the Cities เมือง เซา เปาโล เมืองใหญ่ที่สุดของประเทศและของอเมริกาใต้ เป็นเมืองศูนย์กลางทางธุรกิจ คล้ายมหานครนิวยอร์ค ซึ่งที่นี่มีการจัด Meditation Workshop 5 รอบ เพราะมีเวลาเพียงแค่ 2 วัน
ทศชาติชาดก เรื่องมโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 43
เมื่อได้ชี้แจงที่มาที่ไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว อาจารย์เสนกะจึงออกคำสั่งให้เริ่มงานขุดลอกสระโบกขรณีแห่งนั้นในทันที “ท่านทั้งหลาย ขอพวกท่านจงพร้อมใจกันสนองงานแด่เจ้าเหนือหัวด้วยความอุตสาหะเถิด อย่าได้เห็นแก่ความเหนื่อยยากลำบากกันเลยนะ เอาละ!! เมื่อพร้อมกันแล้ว ก็เริ่มลงมือกันได้เลย”
ทศชาติชาดก เรื่อง มโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 162
มโหสถจึงได้เริ่มดำเนินการตามแผนของตนทันที ลำดับนั้น มโหสถได้เรียกพวกช่างไม้ซึ่งเป็นคนของตนมาช่วยกันรื้อบันไดเก่าออก แล้วให้ปูลาดแผ่นกระดานใหญ่ตรงบริเวณที่กำหนดจะให้เป็นปากอุโมงค์ ครั้นตรึงกระดานนั้นจนแน่นหนาดีแล้ว ก็ให้พาดบันไดตามเดิม แต่ให้ก่ออิฐโบกปูนจนแน่นหนา กระทั่งมั่นใจได้ว่าแข็งแรงทนทาน และไม่มีทางพังทลายลงมาง่ายๆ
เล่าเรื่อง พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ (13)
หลวงพ่อได้คุยถึงเรื่องการทำพระผงของขวัญ ท่านบอกว่า “เณร...หลวงพ่อทำพระนี้ 84,000พระธรรมขันธ์ พระของหลวงพ่อนี้อาราธนาพระพุทธเจ้า อาราธนาพระอรหันต์ มาทำพิธีตลอดไตรมาส พระของหลวงพ่อเป็นของเป็นไม่ใช่ของตาย ช่วยได้ในเวลาคับขัน และมีสมบัติไม่ขาดสาย”
ความรู้สึกของกัลยาณมิตรเขมจิรา บุญคุ้มครอง...เมื่อรู้ว่าต้องเป็นแม่
กว่าจะตั้งครรภ์ได้ก็แสนลำบาก แต่ช่วงเวลาที่ต้องถนอมครรภ์นั้นยากกว่า เพราะมีโอกาสที่จะแท้งสูงมาก
บุญนี้ไม่มีขาย อยากได้ก็ต้องทำเอง
ลูกยังคิดว่า ถ้าเรามีเงินมากๆ มีสมบัติเยอะๆ โดยที่ไม่เข้าใจว่า เกิดมาทำไม เอาสมบัติ เอาเวลาไปสั่งสมในสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ต่อตัวเอง การเกิดมาในชาตินี้ก็จะขาดทุนและติดลบ เกิดมาก็เสียชาติเกิด ลูกจึงตัดใจถวายที่ดินไว้ให้กับพระพุทธศาสนาและวิชชาธรรมกาย
หน้าที่ของพระบรมโพธิสัตว์
แต่เมื่อนึกถึงพระเดชพระคุณหลวงพ่อทั้งสอง นึกถึงภารกิจที่ท่านสู้อุตส่าห์อบรมสั่งสอนลูกศิษย์ และชาวพุทธทั่วโลกขนาดนี้ ถึงแม้ว่าเราจะเหน็ดเหนื่อยขนาดไหน ก็ยังไม่เท่ากับเศษเสี้ยวของความเหน็ดเหนื่อยกับภารกิจที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อทั้งสองได้รับ เมื่อคิดอย่างนี้ ความเหนื่อยล้า ของลูกก็หายไป แต่กลับกลายเป็นกำลังใจ และเป็นพลังใจให้ลูกก้าวเดินต่อไปในหน้าที่ครู หน้าที่ที่คุณครูไม่ใหญ่ให้นิยามว่า “เป็นหน้าที่ของพระบรมโพธิสัตว์”