โอวาทที่เหมาะสม

พระตถาคตทรงรู้วาจาใด จริง แท้ เป็นประโยชน์ และวาจานั้นไม่เป็นที่รักที่ชอบใจของชนเหล่าอื่น ในวาจานั้น พระตถาคต ก็ทรงเป็นผู้รู้จักกาล เพื่อพยากรณ์วาจานั้น พระตถาคตทรงรู้วาจาใด จริง แท้ เป็นประโยชน์ และวาจานั้นเป็นที่รักที่ชอบใจของชนเหล่าอื่น ในวาจานั้น พระตถาคตก็เป็นผู้รู้จักกาล เพื่อพยากรณ์วาจานั้น

ทศชาติชาดก เรื่องมโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 55

เรื่องราวมีอยู่ว่า แพะนั้นเข้าไปในโรงช้าง เห็นหญ้าที่คนเลี้ยงช้างวางไว้สำหรับช้าง ก็ยากที่จะอดใจได้ เพราะหญ้าเป็นอาหารโปรดของแพะ มันจึงแอบกินหญ้านั้นเรื่อยมา แต่ต่อมาพวกคนเลี้ยงช้างเห็นเข้า จึงคว้าไม้ไล่ตะเพิดแพะ คนเลี้ยงช้างอีกคนหนึ่งคว้าไม้พลองได้ ก็หวดไม้ลงไปกลางหลังอย่างเต็มเหนี่ยว จนแพะหลังแอ่น

อานิสงส์ถวายสังฆาราม

การทำบุญวิหารทานเป็นสังฆาราม เป็นสิ่งที่พระพุทธเจ้าทรงสรรเสริญ เพราะเป็นการอำนวยความสะดวกแด่พระสงฆ์ผู้ประพฤติธรรม

บันทึกการเดินทางของใจที่ “นิ่ง” แท้

“วัตถุทรงกลม” ไม่ว่าจะเป็นดวงจันทร์, ดวงอาทิตย์ หรือว่าดวงแก้วกลมใส ทำให้สมาธิก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว ใจผมสอดเข้าไปในดวงจันทร์นั้น แล้วเคลื่อนผ่านฐานที่ตั้งทั้ง7 ครั้นใจเคลื่อนครบ...จบ ณ ฐานที่7 ใจก็ตั้งมั่นที่ดินแดนของ Middle Way อย่างง่ายดาย โดยที่ก่อนหน้านี้ สมองผมดื้อรั้น อย่างไรมันก็ไม่ยอมสั่ง ไม่ยอมมองลงมาที่กลางกายเลย แต่ ณ ฐานที่7 ดวงกลมที่เป็นดวงจันทร์ ขยายออกไปเร็วมาก จนกระทั่ง “หาเส้นรอบวงไม่ได้” มันใหญ่โตมาก มีความสุขมาก

มตกภัตตชาดก ชาดกว่าด้วยสัตว์ไม่ควรฆ่าสัตว์

“เหล่าพราหมณ์เอ๋ย ถ้าสัตว์ทั้งหลายพึงรู้อย่างนี้ว่า ความเกิดมี ของชาติภพนั้น เป็นทุกข์เช่นนี้ สัตว์จึงไม่ควรฆ่าสัตว์ เพราะผู้มีปกติข้าสัตว์ ย่อมได้รับความเศร้าโศก ด้วยต้องเสวยมหันตทุกข์ตลอดกาลนาน เหล่าพราหมณ์เอ๋ย ผู้ทำสัตว์อื่นให้เจริญ ย่อมได้ความเจริญในชาติสมภพ เมื่อเบียดเบียนสัตว์อื่นย่อมได้รับการเบียดเบียนเช่นกัน ดังนี้จึงไม่ควรฆ่าสัตว์อื่น อีกอย่างหนึ่ง ทุกท่านล้วนได้เห็นแล้วว่า แพะนี้เศร้าโศกแล้วเพราะมรณะภัยฉันใด ผู้มีปกติฆ่าสัตว์ ย่อมเศร้าโศกตลอดกาลนานฉันนั้น ดังนี้แล้วไม่ว่าผู้ใดก็ตาม จึงไม่ควรกระทำกรรมคือ ปานาติบาต ไม่ควรฆ่าสัตว์ด้วยเหตุผลดังนี้”

มงคลที่ ๒๘ เป็นคนว่าง่าย - การฝึกตน บนเส้นทางอริยะ

ในสมัยพุทธกาล พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสถามครูฝึกม้าชื่อ เกสี ที่ไปเข้าเฝ้าพระองค์ว่า “ดูก่อนเกสี ใครๆก็รู้ว่าท่านเป็นครูฝึกม้าฝีมือดีคนหนึ่ง ท่านฝึกม้าอย่างไรเล่า” นายเกสีกราบทูลว่า “ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ การฝึกม้าของข้าพระองค์มี ๓วิธี คือ วิธีแรก ข้าพระองค์จะฝึกด้วยวิธีละม่อม ค่อยเป็นค่อยไป วิธีที่สอง ฝึกด้วยวิธีรุนแรง และวิธีสุดท้ายฝึกผสมกันทั้งสองวิธี”

ละครฟื้นฟูศีลธรรมโลก จ่อย...นายแน่มาก

ละครฟื้นฟูศีลธรรมโลก เรื่อง จ่อย…นายแน่มาก เป็น ละครที่สร้างขึ้นจากเรื่องจริงแสนจริงของ ด.ช.พิเชษฐ์ ยวงสะอาด หรือ จ่อย เด็กดี V-Star โรงเรียนปากคลองบางขนาก จังหวัดฉะเชิงเทรา ผู้สร้างประวัติศาสตร์ชีวิตหน้าใหม่ จากเด็กหัวโจก วัยโจ๋ เกเร ชอบหนีเรียนเป็นประจำ จนเพื่อนในโรงเรียนไม่มีใครคบ

ทิปิชาดก ชาดกว่าด้วยแพะกับเสือเหลือง

วันนี้ชีวิตเราไม่รอดแน่ จะต่อสู้กับเสือ ก็คงจะสู้แรงไม่ไหว มีทางเดียวเราต้องพูดขอความเห็นใจให้เสือใจอ่อน เราถึงจะมีโอกาสรอด ” แม่แพะทำใจดีสู้เสือ พยายามคิดหาคำพูดที่จะพูดหว่านล้อมให้เสือเหลืองใจอ่อนและปล่อยตัวเองไป

คุณครูคนใหม่สู้ชีวิต แม้ 'ไม่ครบห้า'

Case Study เทพธิดาคุณแม่ประยูร ตอน ผ้าทิพย์และประติมากรรมอาหาร

สำหรับตัวอย่างทิพยสมบัติของท่านเทพธิดาใหม่ (หรือคุณแม่ประยูร) ชิ้นที่ 4 ที่คุณครูไม่ใหญ่อยากจะให้นักเรียนใหม่ได้ศึกษานั้นก็คือ...