พิธีขอขมาและถวายผ้าไตร

โครงการอุปสมบทหมู่เข้าพรรษาหนึ่งแสนรูป ทุกหมู่บ้านทั่วไทย

โครงการอุปสมบท บูชาธรรมมหาปูชนียาจารย์ ประจำปี 2567

โครงการอุปสมบท บูชาธรรมมหาปูชนียาจารย์ ประจำปี 2567 ระหว่าง 28 พฤศจิกายน 2567 ถึง 4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2568 เพื่อสืบทอดพระพุทธศาสนาและฟื้นฟูประเพณีการบวชของชายไทย

วันแห่งการเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญของชีวิต

ผมประทับใจวัดนี้ที่สอนให้เลิกเหล้า เลิกบุหรี่ ผมรู้ว่าบุหรี่ไม่ดี แต่ที่ผ่านมาก็เลิกไม่ได้ แต่พอมาที่นี่วันแรก ผมตัดใจเลยนะครับ เอาบุหรี่ให้พระอาจารย์ เลิกเลยครับ ตั้งใจอยากบวชมากกว่า วันนี้ผ่านมาหนึ่งวัน มันไม่นึกถึงบุหรี่เลยครับ แทบไม่มีเวลานึกถึง เพราะพระอาจารย์ไม่ปล่อยให้เรามีเวลาว่าง เหมือนที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อกล่าวว่า อย่าปล่อยให้เวลาผ่านไปเปล่าๆ

ชาวเลยรวมใจฟื้นฟูพระพุทธศาสนา

ใกล้โค้งสุดท้ายที่จะปิดรับสมัครอัศจรรย์ชายไทยแมนแมน ในโครงการอุปสมบทหมู่ หนึ่งแสนรูป ทุกหมู่บ้านทั่วไทยกันแล้ว แต่บรรยากาศการชวนคนบวชในทุกพื้นที่ทั่วประเทศก็ยังเป็นไปอย่างคึกคัก ชนิดที่ว่าอย่างแรง จนฉุดไม่อยู่กันเลยทีเดียว โดยเฉพาะที่ “เมืองแห่งทะเลภูเขา สุดหนาวในสยาม ดอกไม้งามสามฤดู” จังหวัดเลย ที่แม้จะเต็มไปด้วยทะเลภูเขา แต่ก็ไม่ได้เป็นอุปสรรคต่อภารกิจชวนชายแมนแมนมาบวชพระแสนรูป เพื่อฟื้นฟูวัดร้างให้เป็นวัดรุ่ง

ความสุขภายในไม่ได้ไกลเกินเอื้อม

ตอนวันแรกๆที่กระผมนั่งสมาธิ กระผมไม่เห็นอะไรเลยนอกจากความมืด แต่กระผมจะทำตามที่พระอาจารย์สอน คือ ให้ดูไปอย่างสบายๆ กระผมก็ดูความมืดไปเรื่อยๆไม่คิดอะไร ทำความรู้สึกเฉยๆ และตอนนั้นไม่ว่ากระผมจะทำอะไร กระผมจะพยายามนึกถึงศูนย์กลางกายให้ได้ตลอดเวลา

อุปสมบทหมู่ครั้งประวัติศาสตร์โลก ตอนที่ 1

บางคน...หลวงพ่อสอนเขาตั้งนานให้เลิกเหล้าเลิกบุหรี่ ก็ยังไม่ยอมเลิก พอเข้าโครงการบวชพระแสนรูปครั้งนี้ กลับเลิกได้ จะไม่ให้หลวงพ่อปลื้มได้อย่างไร ที่วัดเดิมบางก็ไม่เคยมีพระมาบวชเยอะขนาดนี้ ปกติวัดของหลวงพ่อเคยจัดแต่บวชชีพราหมณ์ สามวันสามคืน หรือในช่วงเข้าพรรษาก็จะมีญาติโยมมาฟังธรรมกัน วันนี้วันดีพิเศษสุดๆ

ดวงใสๆที่กลางกาย

วันนั้นผมเอาใจมาไว้ที่กลางท้อง ทำใจเฉยๆไม่คิดอะไร ใจผมนิ่งมาก แล้วอยู่ดีๆผมก็เห็นมีจุดสว่างเล็กๆเกิดขึ้นในตัวของผม พอมองเข้าไปก็ยิ่งเห็นเป็นประกายสว่างมากขึ้น ผมนั่งมองความสว่างนั้นอยู่พักใหญ่ ก็เห็นมีวงกลมๆใสๆเป็นจุดเล็กๆอยู่ที่กลางกาย พอมองเข้าไป ดวงใสๆนั้นก็ใหญ่ขึ้นจนมีขนาดเท่ากับนิ้วหัวแม่มือ

ดวงแก้วกลมใสในตัวเรา

แต่พอนั่งไปเรื่อยๆ ก็รู้สึกเหมือนกับว่าตัวเราหายไป ไม่มีแขน ไม่มีขา ใจนิ่งมาก แล้วกระผมก็เริ่มเห็นดวงกลมใสๆขนาดเท่าลูกตาดำ อยู่ท่ามกลางความมืดตรงหน้ากระผม ห่างประมาณหนึ่งฟุต แต่เห็นแป๊บเดียวก็หายไป และพอนั่งสมาธิทุกครั้งกระผมก็จะเห็นแบบนั้น แต่ความมืดจะจางลงเรื่อยๆ ดวงนั้นก็สว่างขึ้นด้วยครับ

ผลการปฏิบัติธรรม อุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน

อุบาสิกาแก้วศรีจันทรัตน์ กันทะวัง (วัดเจดีย์ซาวเจดีย์หลวง จังหวัดลำปาง)

ทหารหญิงจักรพรรดิ สาวขอนแก่นนำทีมเจิดสร้างกระแสบวชอุบาสิกาแก้ว ห้าแสนคน

บรรยากาศการทำหน้าที่ของอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน