มหาปูชนียาจารย์ (3)
ดูก่อนวักกลิ ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นชื่อว่าเห็นเรา ผู้ใดเห็นเรา ผู้นั้นชื่อว่าเห็นธรรม
เป้าหมายสูงสุดของชีวิต
ผู้มีปัญญาเป็นเครื่องทรงจำ เรากล่าวว่า เป็นบัณฑิต เพราะการยึดได้ซึ่งประโยชน์ในทิฏฐธรรม และประโยชน์ในสัมปรายภพ
จูฬรถเทพบุตร
การคบหาคนพาล ย่อมเป็นเหมือนบุคคลเอาใบไม้ห่อปลาเน่า แม้ใบไม้ก็มีกลิ่นเหม็นฟุ้งไปฉะนั้น ส่วนการคบหาสมาคมกับนักปราชญ์ ย่อมเป็นเหมือนบุคคลเอาใบไม้ห่อของหอม แม้ใบไม้ก็มีกลิ่นหอมฟุ้งไปฉะนั้น เพราะฉะนั้น บัณฑิตรู้ความเป็นบัณฑิตของตนดุจใบไม้สำหรับห่อ ไม่พึงเข้าไปคบอสัตบุรุษ พึงคบสัตบุรุษ อสัตบุรุษย่อมนำไปสู่นรก สัตบุรุษย่อมให้ถึงสุคติสวรรค์
ได้โปรดอภัยเถิด
ผู้ใดมีสติมั่นคง เจริญเมตตาอันหาประมาณมิได้ สังโยชน์ของผู้นั้น ผู้เห็นธรรมเป็นที่สิ้นไปแห่งอุปธิกิเลส ย่อมเบาบาง ผู้ใดมีเมตตาจิตในสรรพสัตว์ ไม่ฆ่าสัตว์เอง ไม่ใช้ให้ผู้อื่นฆ่า ไม่ชนะเอง ไม่ใช้ให้ผู้อื่นชนะ ผู้นั้นย่อมไม่มีเวรกับใคร
วัดพระธรรมกายบาวาเรีย จัดงานบุญวันคุ้มครองโลก
วัดพระธรรมกายบาวาเรีย ประเทศเยอรมนี ได้จัดงานบุญเนื่องในวันคุ้มครองโลก
หลุมหลบภัยแห่งชีวิต
ถ้า TVแจ้งว่าจะเกิดอันตราย ทุกคนต้องหาที่หลบภัย ซึ่งส่วนใหญ่จะไปหลบที่ชั้นใต้ดิน ลูกก็อยู่ในบรรยากาศที่ทำให้หัวใจเต้นแรงนี้สม่ำเสมอแต่ก็ไม่คิดจะย้ายไปไหน เกิดอะไรขึ้นก็กระโดดเข้าที่หลบภัยเอาค่ะ แต่มีพายุลูกหนึ่งค่ะที่ลูกหลบไม่เคยได้เลย
มงคลที่ ๒๕ มีความกตัญญู - กตัญญู คุณค่าของความเป็นคน
พระราชาทรงดำริว่า ช้างพังนี้มีอุปการะแก่เรามาก จึงพระราชทานเครื่องคชาภรณ์ทุกอย่าง ได้บำรุงอย่างดีเหมือน กับที่พระเจ้าอุเทนทำกับภัททวดีช้างพังฉะนั้น แต่ต่อมาภายหลัง เมื่อช้างพังต้นโอฏฐิพยาธิชราภาพลง พระราชารับสั่งให้ริบทุกสิ่งทุกอย่าง เหมือนทำนองที่ว่า เสร็จนาฆ่าโคถึก เสร็จศึกฆ่าขุนพลนั่นเอง
เชิญชวนร่วมงานบุญถวายยารักษาโรคและเทียนพรรษาที่ศูนย์อบรมเยาวชนจังหวัดลพบุรี
ในวันศุกร์ที่ 6 สิงหาคม 2553 ที่ใกล้จะถึงนี้ ตัวแทนคณะสงฆ์ 645 วัดในจังหวัดลพบุรี จะได้มาจัดประชุมประจำปีขึ้นที่ศูนย์อบรมเยาวชนลพบุรี(ทุ่งธารตะวัน) และทางศูนย์อบรมเยาวชนลพบุรี
กิเลสครอบงำใจ
คนที่กิเลสครอบงำใจ ไร้การบังคับตนเองและไร้สัตย์ ถึงจะครองผ้ากาสาวพัสตร์ ก็หาคู่ควรไม่
มงคลที่ ๒ คบบัณฑิต - ผู้ชี้หนทางสว่าง
เรื่องมีอยู่ว่า พระเจ้าพรหมทัต ท่านหลงผิด ไปติดใจในการเสวยเนื้อมนุษย์ จึงทำบาปกรรมจนถูกเนรเทศออกไปจากเมือง พระองค์ได้ไปอาศัยอยู่ใต้ต้นไทรในป่า เปลี่ยนชื่อเป็น โจรโปริสาท คอยดักฆ่าคนที่เดินทางผ่านมา แล้วเอาเนื้อมากิน จนข่าวนี้ลือกันไปทั่วชมพูทวีป