จบครูมาขายผัก, คุณเป็นภรรยาที่ล้านดี
เรื่องราวความรักของหนุ่มชาวญี่ปุ่นกับอดีตรองนาวสาวไทย...ความรักเริ่มต้นด้วยความหวานชื่น แต่เมื่อแต่งงานกันชีวิตไม่เป็นดังคาด พ่อแม่สามีไม่ชอบลูกสะใภ้ ทั้งสองต้องออกไปใช้ชีวิตร่วมกันด้วยความลำบาก แต่ภรรยาไม่เคยยอมแพ้เธอพยายามใช้ความดี เพื่อเอาชนะใจพ่อแม่สามี แต่ทุกอย่างที่ทำดูเหมือนว่าจะไร้ผล...เรื่องราวจะลงเอยอย่างไร ความดีของเธอจะเอาชนะใจพ่อแม่สามีได้หรือไม่ มาร่วมกันศึกษาชีวิตของเขาและเธอในแบบของโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
กรณีศึกษากฎแห่งกรรมอยากเอาเธอไปฌาปนกิจ
ผู้หญิงคนหนึ่ง มีอาชีพเป็นช่างเสริมสวย เธอได้แต่งานกับตำรวจ ทั้งคู่อยากจะมีลูกมาก เมื่อเธอตั้งท้องครั้งแรก พอครบ 3เดือนก็แท้ง...ทั้งสองคนไม่ละความพยายามที่จะมีลูก เธอตั้งท้องอีก 4ครั้ง แต่ก็มีเหตุให้แท้งทุกครั้ง...ความปรารถนามาสมหวังในครั้งที่6 แต่กว่าเด็กจะคลอดออกมาได้ก็ต้องใช้วิธีผ่าตัด...สมใจเรื่องมีลูก แต่ต่อมา สามีกลับไปมีความสัมพันธ์กับหญิงอื่น ทำให้เธอเคียดแค้น ผู้หญิงคนนั้น เป็นเวลาถึง 13ปี...แต่ด้วย DMC ทำให้เธอเปลี่ยนไป
กรณีศึกษากฎแห่งกรรมคันได้แต่ห้ามปวด
เรื่องราวตัวอย่างของการชิงช่วงช่วงชิงในตอนที่ใกล้จะละโลก...ชายคนหนึ่ง ในช่วงที่คุณแม่ของเขาป่วยหนักอยู่ที่โรงพยาบาล เขาได้ทำหน้าที่ของยอดกัลยาณมิตร ช่วยให้คุณแม่ของเขานึกถึงบุญ อยู่ในบุญ และยังสวดมนต์ให้ท่านฟังด้วย ผลแห่งการกระทำดังกล่าว ช่วยคุณแม่ของเขาได้หรือไม่ อย่างไร...และกับคำถาม การที่เราไม่มีเจตนาจะฆ่าสัตว์แต่ต้องทำเพราะผู้ใหญ่ให้ทำ จะมีผลมากน้อยอย่างไร และจะแก้ไขอย่างไร
กรณีศึกษากฎแห่งกรรมเรารักแม่
อุทาหรณ์ของการจองเวร...ด้วยเหตุที่ได้อาฆาตผูกเวรกันมา เป็นเหตุให้เกิดเหตุการณ์สะเทือนขวัญ ลูกชายฆ่าหั่นศพแม่ของตนเอง...พวกเขาผูกเวรกันมาอย่างไร จึงทำให้ลูกชาย ต้องมาทำอนันตริยกรรมในชาตินี้...มาร่วมกันศึกษาเรื่องราวนี้ เพื่อเป็นอุทาหรณ์สอนตัวเราว่า อย่าจองเวรใคร อย่าได้ไปทำร้ายใคร และขอให้ ใครอย่าได้มาทำร้ายเรา
กรณีศึกษากฎแห่งกรรมมโหสถบัณฑิต ตอนที่ ๑๗ ( ความจริงปรากฏ )
ครั้นเทวดาที่สิงสถิตอยู่ที่เศวตฉัตรของพระราชา ไม่ได้สดับธรรมเทศนาของพระโพธิสัตว์หลายวัน และรู้ว่ามโหสถถูกกลั่นแกล้ง คนดีเทวดาต้องคุ้มครองรักษา พระราชาพระองค์นี้เป็นคนหูเบา มีปัญญาน้อย ไม่รู้จักเลือกใช้คนให้เป็น อาศัยกินบุญเก่าเท่านั้นถึงได้มาบังเกิดเป็นพระราชา เทวดาจึงคิดหาวิธี ที่จะให้มโหสถกลับมาอยู่ในราชสำนักตามเดิม เพื่อตนจะได้ฟังธรรมของมโหสถอีก
ธรรมะเพื่อประชาชนมโหสถบัณฑิต ตอนที่ ๑๖ ( ลี้ภัยการเมือง )
วันหนึ่ง เสนกะได้แอบปรึกษาหารือกับปุกกุสะ กามินทะ และเทวินทะ ว่าทำอย่างไรจึงจะกำจัดมโหสถได้ มิเช่นนั้นพวกตน ก็จะเหมือนวัวแก่ที่ไม่มีค่าแก่การเทียมเกวียน เสนกะได้ออกอุบายด้วยการแอบไปลักขโมยพระจุฬามณีของพระราชา ให้ท่านปุกกุสะไปขโมยสุวรรณมาลา...
ธรรมะเพื่อประชาชนแพ้ท้องอยากกินพริกสด
เธอเป็นบัณฑิตแก้ว ยอดนักสร้างบารมี จบปริญญาตรี เกียรตินิยมอันดับ2 จากมหาวิทยาลัยชื่อดัง ตั้งแต่ได้พบกับหมู่คณะ เธอก็สร้างบารมีเรื่อยมา...โชคร้ายเกิดขึ้นในครอบครัวของเธอ เมื่อคุณพ่ออันเป็นที่รัก ต้องถูกส่งให้ออกนอกประเทศด้วยเหตุผลทางกฎหมาย และห้ามเข้าประเทศไทยเป็นเวลา 100ปี ยังความเสียใจมาสู่เธอและคนในครอบครัวเป็นอันมาก...เรื่องน่าแปลก ตอนที่คุณแม่ตั้งท้องเธอ ท่านอยากทานแต่พริกสด ต้องทานให้ได้ วันละ 5-10เม็ด
กรณีศึกษากฎแห่งกรรมขาดคนหุงข้าว
เธอเคยเข้าใจหมู่คณะผิด ต่อมาเมื่อมีโอกาสมาวัด เธอจึงมีความเข้าใจที่ถูกต้อง และทำบุญทุกบุญ มาวัดเป็นประจำไม่เคยขาด...เธอเป็นลูกกตัญญู ดูแลคุณพ่อในยามเจ็บป่วย และช่วยให้ท่านอยู่ในบุญจนวาระสุดท้าย...เคยเกิดเรื่องประหลาดกับเธอ เมื่อครั้งที่เธอไปที่จังหวัดนครราชสีมา จู่ๆตั้งแต่เช้าจนถึงเย็น เธอก็ไม่รู้สึกตัว เพื่อนๆต่างบอกว่า ในช่วงเวลานั้นเธอเปลี่ยนไป เหมือนไม่ใช่ตัวเธอ...เธอเป็นอะไรกันแน่...และคำถาม ทหารที่ทำหน้าที่ทิ้งระเบิดในสงคราม จะได้รับวิบากกรรมอย่างไร...ที่นี่...มีคำตอบ
กรณีศึกษากฎแห่งกรรมไม่จริงมั้ง, หนูไม่รู้, อยากจะขอ...ขอโทษ
ผู้หญิงคนหนึ่ง...เธอเกิดที่ประเทศลาว ต้องกำพร้าแม่ตั้งแต่ยังเด็ก คุณพ่อก็มีภรรยาใหม่และมีลูกติดมาด้วย เธอน้อยใจคุณพ่อที่ให้ความรักแม่เลี้ยงและลูกติดมากกว่าตัวเธอ เธอจึงประชดด้วยการหนีออกจากบ้าน เป็นเหตุให้ต้องมา ตกระกำลำบากอยู่ในประเทศไทยระยะหนึ่ง ต่อมาก็ได้ไปใช้ชีวิตและมีครอบครัวที่ฝรั่งเศส...เมื่อเธอได้รู้จักกับหมู่คณะ จึงได้รู้จุดมุ่งหมายของการเกิดมาเป็นมนุษย์
กรณีศึกษากฎแห่งกรรมทศชาติชาดก เรื่อง พระมหาชนก ผู้ยิ่งด้วยวิริยบารมี ตอนที่ 3
“เมื่อก่อนข้าพระองค์ไม่เคยคิดเป็นศัตรูต่อเจ้าพี่เลย ทั้งไม่เคยแปรพักตร์คิดแย่งชิงราชสมบัติ แต่พระเจ้าพี่เชื่อฟังคำยุยงของอำมาตย์ผู้ใกล้ชิด จะสำเร็จโทษข้าพระองค์ บัดนี้ หม่อมฉันจะขอราชสมบัติหละ เจ้าพี่จะมอบราชสมบัติให้แก่หม่อมฉันหรือจะรบจงรีบตอบมา”
ทศชาติชาดก