บุญสุดท้ายคือได้ถวายกฐินจักรพรรดิ

เธอเป็นกัลยาณมิตรให้คุณแม่ และญาติพี่น้อง ชักชวนให้คุณแม่ของเธอ สร้างพระธรรมกายประจำตัว และในช่วงท้ายของชีวิตของคุณแม่ เธอได้ชักชวนให้ท่านทำบุญกฐินจักรพรรดิ อานิสงส์ของบุญจะเป็นอย่างไร ทำไม เราต้องหมั่นสั่งสมบุญ บุญ-บาปมีผลต่อชีวิตหลังความตายจริงหรือ

มีก็ยาก เลี้ยงก็ลำบาก...ถึงอย่างไรแม่ก็รัก

คุณพ่อของเธอป่วยเป็นมะเร็งที่กล่องเสียง จนเสียชีวิต …พี่ชายและพี่สะใภ้ของเธอ อยากมีลูกมาก ได้ไปทำกิฟท์หลายครั้งเพื่อให้มีลูก ต่อมาได้ลูกสาวสมใจ แต่ลูกของพวกเขากลับมีอาการไม่ปกติ เป็นออร์ทิสติค …และกับคำถามว่า เพราะวิบากกรรมใด ทำให้เป็นนิ่วในไต ต้องไปสลายนิ่วทุกๆ 5ปี…

อย่ามารักฉันเลย

เอดส์...สามีของเธอเสียชีวิตด้วยโรคร้าย ภายหลังการตรวจพบว่าเธอก็ติดโรคร้ายนี้จากสามีด้วย …เมื่อสามีตาย หลานชายของสามีได้มาสารภาพรักกับเธอ แต่เธอไม่ต้องการให้เขาพลอยติดโรคร้ายจากเธอไปด้วย จึงได้ปฏิเสธอย่างไม่มีเยื่อใย เขากลับไปผูกคอตาย …แม้ใครๆจะรู้ว่าเธอเป็นโรคร้าย แต่ก็ยังมีคนมารักและอยากจะอยู่กับเธอ…

ศาลเจ้าที่ และสมบัติใต้ต้นมะขามยักษ์

ศาลเจ้าที่ ไหว้เจ้าที่ ลมบัติใติดิน ศึกษาเรื่องราวของการหวงแหนทรัพย์จนต้องไปเกิดเป็นคนหรือกายละเอียดคอยเฝ้าทรัพย์ น่าศึกษา..

พี่สะใภ้เป็นใบ้ (สามีธรรมดาได้ภรรยาเป็นใบ้)

เขาเป็นชายปกติธรรมดา แต่ได้ภรรยาเป็นใบ้ พ่อ-แม่ สามีก็มิได้รังเกียจลูกสะใภ้แต่อย่างใด กลับเมตตาสงสาร และรักลูกสะใภ้มาก เพราะเธอเป็นคนดี มีน้ำใจ …วิบากกรรมใด ทำให้เธอต้องเป็นใบ้ และได้แต่งงานกับสามีที่เป็นคนปกติ …และกับอีกหลายคำถามเกี่ยวกับเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิต…ที่นี่มีคำตอบเสมอ…

สร้างพระ อาการดีขึ้น

เธอป่วยเป็นมะเร็งต่อมน้ำเหลือง ต้องเข้ารับการรักษาด้วยเคมีบำบัด จนผมร่วงหมดศีรษะ อีกทั้งยังมีอาการคลื่นไส้อาเจียนจนต้องไปให้น้ำเกลือ...แต่เมื่อเธอระลึกนึกถึงบุญที่ได้สร้างองค์พระธรรมกายประจำตัว เธอกลับมีอาการดีขึ้นจนเห็นได้ชัด

มนุษย์ประหลาด กินข้าวสารดิบ และดินหมก

ชายคนหนึ่ง...มีนิสัยแปลกประหลาด กล่าวคือ ในวัยเด็ก เขาชอบรับประทานดินหมกที่เตาหุงข้าว และชอบทานข้าวสารดิบเป็นอย่างมาก นอกจากนี้ เขายังมีอาการนอนไม่ค่อยหลับ สะดุ้งผวาตื่น ตลอดทั้งคืน ตั้งแต่เด็กจนอายุ 16 ปี ทำให้สุขภาพแย่ ปวดศีรษะ ตัวเหลือง เฉื่อยชา จนต้องพึ่งยาของโรงพยาบาลประสาท จนกระทั่งเขาเข้าวัดพระธรรมกาย อาการเหล่านี้ก็ได้ทุเลาลง...เป็นเพราะบุพกรรมใด เขาจึงเป็นเช่นนี้...และกับคำถาม...การทำหน้าที่ด้านใช้เสียงพูด และร้องเพลงธรรมะ มีโบนัสอะไรเป็นพิเศษ ที่สร้างความรื่นรมย์บนวิมานบ้าง...

พ่อแม่ถูกทิ้ง, ภรรยาเป็นนักสืบ

อุทาหรณ์สำหรับผู้ที่ไม่ค่อยจะทำบุญด้วยตัวเอง...ชายคนหนึ่ง เป็นคนมีความขยัน และตั้งใจ แม้จะพลัดพรากจากพ่อ-แม่ตั้งแต่เด็ก แต่ก็สามารถเรียนได้ด้วยตัวเอง จนได้ทำงานในองค์การสหประชาชาติ ต้องเดินทางไปทำงานในหลายประเทศ...บั้นปลายของชีวิต เขาป่วยเป็นมะเร็งที่ม้าม และตับ ต้องทุกข์ทรมานเป็นเวลา 1 เดือน ก่อนที่จะเสียชีวิต...เขาทำบุญบ้างตามประเพณี แต่ไม่บ่อยนัก โชคดีที่ลูกชายได้ทำบุญให้เขาในวาระสุดท้ายของชีวิต...ชีวิตหลังความตายของเขาจะเป็นอย่างไร...และกับคำถาม อาชีพนักสืบเป็นสัมมาอาชีวะหรือไม่...

โยมเตี่ยไปดาวดึงส์

ผู้ชายคนหนึ่ง ทำอาชีพเลี้ยงหมู เลี้ยงเป็ด เลี้ยงไก่ เป็นเวลากว่า 50 ปี แต่เขาไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับอบายมุขทุกชนิด เป็นคนมีจิตใจเอื้ออารี ชอบช่วยเหลือผู้อื่น แม้ในตอนแรกจะไม่ค่อยเข้าใจในพระรัตนตรัย แต่เขาได้พระลูกชาย ซึ่งบวชอุทิศชีวิต ทำหน้าที่เป็นกัลยาณมิตรให้ แนะนำให้เขาเลิกอาชีพที่ทำอยู่...เขายอมทำตาม และทำบุญ ตักบาตรเป็นประจำทุกวัน ตลอดระยะเวลา 10 ปี และยังได้ร่วมบุญกับทางวัดพระธรรมกายไม่เคยขาด บุญสุดท้ายในชีวิตที่ได้ทำคือ บุญกฐินจักรพรรดิ…ก่อนจะละโลก พระลูกชายยังได้ช่วยเขาทำศึกชิงภพตามหลักวิชชา...ชีวิตในปรโลกของเขาจะเป็นอย่างไร...

หัวใจยอดนักสร้างบารมี

ทหารเรือผู้หนึ่ง...ก่อนที่จะได้พบกับหมู่คณะ เขาชอบดื่มเหล้าเป็นประจำ เคยสูบบุหรี่จนนิ้วที่คีบบุหรี่ออกสีเหลือง มาเลิกบุหรี่ได้ตอนอายุ 50 ปี ภายหลังจากที่ได้พบกับหมู่คณะ จากการชักชวนของพระลูกชาย เขาก็หับดิบเลิกเหล้าได้อย่างเด็ดขาด...ตลอดระยะเวลา 10 ปีก่อนที่เขาจะเสียชีวิต เขาได้สร้างบารมีกับหมู่คณะอย่างเต็มที่เต็มกำลัง แม้จะอายุมากแล้ว แต่เขาก็ไม่เคยย่อท้อ หรือยอมแพ้แก่สังขารที่ร่วงโรยแต่อย่างใด...ผลบุญที่เขาได้ทำกับหมู่คณะมาตลอดดังกล่าว ส่งผลต่อเขาในปรโลกอย่างไร...ที่นี่...มีคำตอบ...