他们快乐得洗坟地

ชีวิตคือละคร ลูกพิการ..ผลพวงจากการแต่งงานระหว่างเครือญาติที่สุดท้ายก็จบด้วยการเลิกรา ...คนทรงเจ้ากับการล้างป่าช้า เด็กที่เห็นองค์พระอยู่กลางท้อง และคำถาม 1. การล้างป่าช้าได้บุญหรือไม่อย่างไร และการนำศพมาทำพิธีแบบจีน บรรดาศพไร้ญาติจะได้บุญมากน้อยขนาดไหน 2. บุพกรรมใดทำให้ลูกสาวพิการและโดนพ่อทิ้งไป เขามีบุญพอจะเลี้ยงตัวเองได้ไหม

二十五岁

ทำไมคนโบราณมักจะพูดว่า วัยเบญจเพส ให้คอยระวังตัว ให้คอยทำบุญเผื่อไว้ บางคนอาจจะตาย หรือป่วยหนักแรงๆในอายุตอนนี้ หรือบางคนก็ได้ดิบได้ดีไปเลยค่ะ แล้วจริงๆเป็นอย่างไรค่ะ และต้องทำอย่างไรให้ถูกหลักวิชชาเมื่อถึงวัยเบญจเพสคะ

双小鬼咬手臂

ลูกเกิดในครอบครัวที่มีฐานะยากจน ซึ่งจัดว่าเป็นความไร้ลาภ ขณะที่ความมีโรคก็ไม่ยอมน้อยหน้า ได้ติดตามลูกมาในวันแรกเกิดเลยทีเดียว พอลูกอายุได้ราว 10 ขวบ ก็เกิดอาการไอโขลกๆอย่างรุนแรงจนเสลดพันคอ หายใจไม่ออก หน้าเปลี่ยนเป็นสีเขียว แทบจะเดินทางออกจากกายมนุษย์แล้ว

冷风与星月

เราจบกันแค่นี้เถอะ ต่อไปนี้ เราอย่าพบกันอีกเลย ฝ่ายหลานชายทำใจไม่ได้ เขาเสียใจมาก รู้สึกราวกับว่าโลกทั้งโลกไม่เหลือใครที่จะคอยเคียงข้างอีกแล้ว ก็ไหนเราเคยสัญญากันว่าเราจะรักกันไม่มีวันเสื่อมคลายไง..สัญญากันไว้แล้วทำไมมาเปลี่ยนไปเป็นยังงี้ล่ะ ในวันที่ภรรยาจะย้ายกลับไปนั่นเอง เขาก็ตัดสินใจทำในสิ่งที่ไม่มีใครคาดคิด ..ตี 5 ของเช้าวันนั้น เขาใช้ปืนลูกซอง จ่อยิงภรรยาที่หน้าอกขณะที่เธอกำลังนอนหลับ ลูกปืนตัดขั้วหัวใจเสียชีวิตทันที จากนั้นก็ใช้ปืนจ่อยิงลูกสาวทั้งสองคน

没有预警

หลวงพ่อบอกว่า ที่พวกเราได้มาสร้างบุญเช่นนี้ ไม่ใช่เกิดขึ้นโดยบังเอิญ แต่เป็นเพราะเราได้เคยสร้างบุญร่วมกันมาก่อน ลูกฟังแล้วก็ยังไม่คิดอะไร จนวันรุ่งขึ้นหนังสือพิมพ์ ลงข่าวหน้าหนึ่ง ว่าผู้หญิงคนหนึ่ง ใช้สายไฟจี้ตัวเองตาย พอลูกเห็นภาพ ก็นิ่งอึ้งไปชั่วขณะ เพราะผู้หญิงคนนั้น คือ เพื่อนของลูก ที่เดิมนัดกับลูกจะมาวัดในวันลอยกระทง แต่ไม่มานั่นเอง ลูกย้อนนึกถึงคำพูดหลวงพ่ออีกครั้ง เธอคงไม่ได้ทำบุญร่วมกันมา จึงหมดโอกาสสร้างบุญร่วมกันในชาติน

在胎内颈项就被绑了

“เราคือผู้ออกแบบชีวิต...เราลิขิตชีวิตเราเอง”...ติดตามเรื่องราวของครอบครัวนักสร้างบารมีครอบครัวหนึ่ง...พ่อบ้าน ต้องเสียคุณแม่ไปตั้งแต่เกิดมาได้แค่ 7วัน ต้องอาศัยน้ำนมของคนอื่น...ลูกชายถูกสายรกพันคอถึง 2 รอบตั้งแต่ยังอยู่ในท้อง...ลูกสาว ที่มีนิสัยเหมือนผู้ชาย...หลานชาย ที่เคยเรียนเก่ง เป็นเด็กดี ต้องไปติดยาเสพติด และฆ่าตัวตายในที่สุด...

在水灯节相逢

ลูกที่ถูกลืมและความทุกข์ที่ต้องยอมทนถึง 11 ปี กับเหตุอัศจรรย์ที่ทำให้แม่ลูกได้พบกันในวันลอยกระทง ชีวิตที่รุ่งเรืองด้วยอานุภาพแห่งบุญ และคำถาม ที่ 1 การเลี้ยงดูมารดา ไม่เคยโกรธที่ถูกทิ้ง จะได้รับอานิสงส์อย่างไร 2. บุพกรรมใดในวัยเด็กจึงลำบากมากต้องถูกกดขี่ข่มเหง ภายหลังชีวิตดีขึ้น เป็นเพราะผลบุญใด

我总是愛你

เธอเริ่มคบเพื่อนทางอินเตอร์เนตที่พาเธอไปร่วมเล่น เกมส์แปลกๆ คือเธอและเพื่อนถูกคนกลุ่มหนึ่งบังคับให้ทำกิจกรรมต่างๆโดยไม่ให้ติดต่อกับ ทางบ้าน นอกจากจะโทรไปขอเงิน ขอไม่ได้ก็จะยืมเงินจากเพื่อนๆของเธอ เธอบอกว่าเอาไปช่วยเพื่อนที่ถูกจับเป็นตัวประกันในเกมส์ ลูกต้องตามใช้หนี้ให้เธอรวมเป็นเงินหลักแสนบาท

若開刀你要死，若想要好去吃藥...

ขณะนั่งรถทัวร์กลับบ้าน ลูกหลับแล้วฝันไป เห็นหลวงปู่วัดปากน้ำท่านมาบอกว่า “ถ้าผ่าตัดเอ็งก็ตาย มันเป็นโรคกรรม ให้เอ็งกลับไปกินยาหม้อที่วัดของหลวงพ่อเอ็ง (หลวงพ่อ หมายถึง พระอีกองค์หนึ่งที่วัดแถวบ้าน) ให้กินยา 3 หม้อนะ แล้วเอ็งมาถือศีล ปล่อยโค กระบือด้วย”

要舍弃心、爱有钱

หลังจากแม่จากพ่อมาแล้ว ตั้งแต่ตัวลูกอายุได้ 2 ขวบ จนลูกอายุได้ 9 ขวบ แม่ก็ได้มาเจอกับพ่อเลี้ยง และพ่อก็ได้เขียนจดหมายถึงแม่อนุญาตให้แม่มีสามีใหม่ได้ โดยที่พ่อต้องตัดใจลา