当功德没就破产

ครอบครัวของผมอยู่ในระดับเศรษฐีต้นๆ ของเถาหยวน ผมมีเงินสดผ่านเข้ามาเป็นสิบๆล้าน แต่ไม่เคยเหลือ ยิ่งได้มากก็ยิ่งมีทางออกไปมาก ผมมีรถสปอตรุ่นใหม่ๆ ราคา 5-6 ล้านขับ นาฬิกาข้อมือราคาถูกสุดเรือนละหนึ่งแสน กิจการน้ำเมาของผมรุ่งเรืองอยู่ 5-6 ปีก็ซบเซาลง กิจการมูลค่าพันกว่าล้าน พังทลายหายไปจนหมดเกลี้ยงไม่มีเหลือ

爱跳舞的小妹

我在佛历2523年，有了初恋。因为首次来法身寺，就爱上了寺院，就告诉自己说：非来寺院不可了。我喜欢寺院的整洁与每个人的笑容，听法了也很法喜。直到佛历2525年，我自愿来当义工司仪，也喜欢参与会计与厨房的工作，且有机会参与每一种功德。我感恩师父让弟子们能有修功德或累积粮食的好机会。我的个案如下：

第三届「世界和平」-道德会考

佛历二五二五年﹝西元1982年﹞，法身基金会及国际佛教社团举办了第一次的佛学联考，称为"前进之道"。此计画是由法胜法师──法身寺住持、法身基金会主席所提倡的。他希望让成年人与青少年有机会学习佛法，用佛法来教导自己过正当的生活，既具有世俗的知识又具有道德，能够发展自我并且促使社会及国家更加繁荣与昌盛。 由于这样的因缘，泰国大学生与佛学社的成员在佛历2525年﹝西元1982年﹞集合起来举办了第一次佛学联考，名为"前进之道"。内容包括了三十八项吉祥的生活方式，应试者共计382人。此后每年报考佛学联考的在籍学生人数逐渐增加，从百到千，从千到万，甚至百万。到了佛历2541年﹝西元1998年﹞，参与此活动的人数便高达4,732,291人，他们分别来自泰国国内的19,839所学校。

2009年4月22日「世界保护日」泰国法身寺全国斋僧暨塑造佛像法会

为响应『世界保护日』泰国法身寺每年举办净化人心活动，诸如静坐、放生以及供僧。今年四月二十二日亦供养泰国二万多所寺院，供佛斋僧约有十万位出家众前来法身寺应供，并于当日塑造十万尊佛像活动，安放于泰国法身寺的大法身舍利塔内，培养善心人士，充实生命的无上吉祥。佛经云：「若有清信之心造佛形像，一切业障莫不除灭，所获功德无量无边乃至当成阿耨多罗三藐三菩提，永拔众生一切苦恼。」

没有想要退职

คุณป้าและคุณลุงเป็นเจ้าของร้านขายยา และ จับธุรกิจใด ก็เป็นเงินเป็นทองทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นตึกแถวให้เช่า เล่นหุ้น แม้แต่ซื้อหวยก็ถูกเป็นประจำ จนเป็นที่สงสัยว่าท่านทำบุญอะไรมา..

水牛的眼泪

我母亲是个华裔，以前都不信仰寺院。直到佛历2540年，母亲被判破产，且财产被没收了。所以我就请母亲去樯麦府打坐，回来后母亲能获得融资，奇迹般的还清了债务。自此母亲就信仰了寺院，母亲曾在这地区经营最大的卖牛、水牛肉生意，长达了三十年的时间，交易量最多的一天，能卖了三十至四十头牛。母亲的责任是下令宰杀牛只，几乎是在三十年里的每一天，但后来母亲也逐渐减少，到一天只卖七至八头牛。

眼镜后的悲伤眼

เธอได้ล้มป่วยด้วยโรคลูคิวเมีย (มะเร็งในเม็ดเลือดขาว) ปลายปี 2548 หมอบอกว่า เธอจะมีชีวิตอยู่ได้ไม่เกิน 1 สัปดาห์ เพราะ โรคของเธอมาถึงระยะสุดท้ายแล้ว สองสามีภรรยารู้สึกเศร้าเสียใจมาก ทางออกสุดท้าย เขานึกถึงเพื่อนชาวพุทธ คือ ตัวผม พร้อมกับส่งคำถามว่า “หากมีคนมาบอกว่าภายในสัปดาห์นี้คุณจะต้องตาย ชาวพุทธเขาเตรียมตัวกันอย่างไร”

柒、深修工厂

DMC 是什么 ?

境界的接触点

ผมเช่าห้องพักในโรงแรมแห่งหนึ่ง ก่อนเข้าห้องมีพนักงานมาเช็ดถูห้องให้ก่อน พนักงานคนนี้ใส่รองเท้าด้วย ตกกลางคืนผมฝันว่า มีผีตัวใหญ่ เต็มไปด้วยสิ่งเขย่าขวัญมากมายเต็มไปหมดจะเข้ามาหาผม ในฝันผมก็คิดว่าจะเข้ามาได้ไง ผมเช่าพักคนเดียว ผีเหล่านั้นแต่งตัวแบบคนโบราณ ผู้ชายนุ่งโสร่ง ไม่ใส่เสื้อ ผู้หญิงแต่งแบบชาวบ้าน หน้าตาหมองคล้ำทุกคน ตื่นเช้าผมก็ใส่รองเท้าฟองน้ำของโรงแรม เดินไปเปิดหน้าต่าง หันกลับ ผมก็เห็นรอยเท้าเต็มรอบเตียง เป็นรอยเท้าเปล่า ใหญ่กว่าคนทั่วๆไป นั่นรอยเท้าใคร ผมขนลุกซู่