谁看到都会睡不着

我母亲从小就很辛苦了，因为外公外婆很早就分手了，而母亲就交由姨妈抚养。所以母亲从两岁开始就成了孤儿，当长大能工作后，母亲被姨妈差遣做家务，如奴隶一样。一天要扛十公斤的稻米用来煮饭，每天要从远处挑水来装满家里的大器皿。虽然母亲工作多累，但都没获得他人的同情，甚至如果做事让姨妈不顺心的话，母亲还会被姨妈用大木条打，被用水桶敲打头部。有时候因此而流血，让母亲哭泣。

其实，你要负责

เมื่อก่อนลูกจะชอบเรื่องการทำนายทายทัก แต่หลวงพ่อบอกว่าเป็นสิ่งไม่ดีลูกจึงเลิกศึกษา และพอลูกตัดสินใจเข้ามาช่วยงานในวัด คนที่อยู่ภายนอกก็จะว่า ลูกเป็นโรคคลั่งศาสนา ขี้เกียจ ไม่มีปัญญาหางานทำ ต้องมาอยู่วัด แต่คำพูดเหล่านั้นไม่ได้สะเทือนใจลูกแม้แต่เล็กน้อย เพราะลูกรู้ว่า บุญทุกบุญที่ลูกได้ทำ มีเงินเป็นพันล้านก็หาซื้อไม่ได้

爱跳舞的小妹

我在佛历2523年，有了初恋。因为首次来法身寺，就爱上了寺院，就告诉自己说：非来寺院不可了。我喜欢寺院的整洁与每个人的笑容，听法了也很法喜。直到佛历2525年，我自愿来当义工司仪，也喜欢参与会计与厨房的工作，且有机会参与每一种功德。我感恩师父让弟子们能有修功德或累积粮食的好机会。我的个案如下：

水下的手

自从佛历2515年开始，我就搬到美国住，到目前已经三十五年了。我也曾是美国佛罗里达州禅修寺院的创立团员之一，我自己也供养了二十尊自身佛像，也当过佛历2546-2549 年功德衣法会的大功德主，一直护持寺院的每一项功德，且是从梦中梦节目还没有卫星频道前，只能上网络收看节目的时代，我就已成了忠实的节目迷。

ธุรกิจขายอ้อม , อัฐิแก้ว

แม่ของลูกทำธุรกิจหลายอย่างทั้งขายตรงและขายอ้อม ธุรกิจขายตรงๆก็คือเปิดหน้าร้านขายของใช้ เช่น ผงซักฟอก,สบู่,ยาสีฟัน เป็นต้น ส่วนธุรกิจขายอ้อมๆนั่นจะทำเฉพาะวันที่1 และ16 ของทุกเดือน ธุรกิจขายอ้อมนี่คือ ขายหวยใต้ดินค่ะ

我的丈夫，谁别碰

每个女生都不想当大老婆，但此地位是由丈夫给予的。所以我只能无奈地接收了原配的地位。这令我感觉，从此以后再也没有收到快乐小姐的邀请卡了。最能形容我当时的感受即是：脑跟心在斗争。但最后因得到了不大老师的法药，医治了我的心灵，以毅力添满了它，把痛苦化成宇宙中最好的快乐。

湄公河中的画面

有四种感觉使我忘不了：辛苦、神秘、失望和感动，这些感觉一直都埋藏在我的心里。所以我就决定写了这个案研究，请求不大老师慈悲来梦中梦一下。希望师父帮忙把好的画面添加了彩色，让我和他人都看得更清楚，且用因果报应的准则来解释，把不好的画面从我们心中给删除。

史丹佛

ปัจจุบัน ลูกได้รับทุนเล่าเรียนหลวง (ทุนคิง) (King’s Scholarship) มาศึกษาต่อที่สหรัฐอเมริกา กำลังศึกษาในชั้นปีที่ 2 ของมหาวิทยาลัยแสตนฟอร์ด รัฐแคลิฟอร์เนีย เมื่อภาคการศึกษาที่ผ่านมา ได้ลงเรียนวิชาพุทธประวัติ ซึ่งศึกษาพระประวัติของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าด้วยวิธีแบบตะวันตก คือ อ่านและวิเคราะห์เรื่องราวทางประวัติศาสตร์จากพระไตรปิฎก

他们快乐得洗坟地

ชีวิตคือละคร ลูกพิการ..ผลพวงจากการแต่งงานระหว่างเครือญาติที่สุดท้ายก็จบด้วยการเลิกรา ...คนทรงเจ้ากับการล้างป่าช้า เด็กที่เห็นองค์พระอยู่กลางท้อง และคำถาม 1. การล้างป่าช้าได้บุญหรือไม่อย่างไร และการนำศพมาทำพิธีแบบจีน บรรดาศพไร้ญาติจะได้บุญมากน้อยขนาดไหน 2. บุพกรรมใดทำให้ลูกสาวพิการและโดนพ่อทิ้งไป เขามีบุญพอจะเลี้ยงตัวเองได้ไหม

你的方法比较慢，我的比较快

ท่านได้เคยพบกับหลวงปู่วัดปากน้ำ ซึ่งหลวงปู่ท่านได้พูดว่า “ของท่านนะมันช้า เอาของเราดีกว่า” แล้วท่าน (หลวงปู่วัดปากน้ำ) ก็สอนภาวนาให้หลวงลุง