站着活…躺着死…很奇怪

刊咖能长老，在他当白衣行者时，他站着直到白蚁造的窝，高至他的膝盖。那是他在修一种隐士的修行方法，但不像村民们所传说的，就是他站着直到白蚁造窝高至他的膝盖。

在胎内颈项就被绑了

“เราคือผู้ออกแบบชีวิต...เราลิขิตชีวิตเราเอง”...ติดตามเรื่องราวของครอบครัวนักสร้างบารมีครอบครัวหนึ่ง...พ่อบ้าน ต้องเสียคุณแม่ไปตั้งแต่เกิดมาได้แค่ 7วัน ต้องอาศัยน้ำนมของคนอื่น...ลูกชายถูกสายรกพันคอถึง 2 รอบตั้งแต่ยังอยู่ในท้อง...ลูกสาว ที่มีนิสัยเหมือนผู้ชาย...หลานชาย ที่เคยเรียนเก่ง เป็นเด็กดี ต้องไปติดยาเสพติด และฆ่าตัวตายในที่สุด...

女生的尊严

ตัวลูกเอง ตลอด ๒๐ กว่าปีที่ได้มาสร้างบารมีกับพระเดชพระคุณหลวงพ่อและหมู่คณะ ลูกมีความสุขมาก แต่เมื่อ ๖-๗ เดือนก่อนจนถึงปัจจุบัน ความสุขนั้นหายไปส่วนหนึ่งทีเดียว เพราะลูกป่วยเป็นโรคภูมิแพ้กำเริบอย่างมาก ผิวหนังเป็นผื่นแดงไปทั่วตัวรวมทั้งใบหน้า มีอาการคันที่ผิวหนัง ตลอดทั้งศีรษะและตามตัว โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเวลากลางคืน จะมีอาการคันมากๆ

差一点

คืนที่ 3 หลังจากพระสวดจบแล้ว ญาติๆ เถียงกันเรื่องมรดก อยู่ๆ ก็มีเสียงหลังคาตูมดังมาก ทุกคนวิ่งออกมาดู ก็ไม่เห็นมีอะไร เป็นเพราะฝีมือพ่อหรือเปล่า? ถ้าใช่พ่อกำลังจะบอกอะไร และพ่อทำเสียงดังด้วยวิธีใดคะ

湄公河中的画面

有四种感觉使我忘不了：辛苦、神秘、失望和感动，这些感觉一直都埋藏在我的心里。所以我就决定写了这个案研究，请求不大老师慈悲来梦中梦一下。希望师父帮忙把好的画面添加了彩色，让我和他人都看得更清楚，且用因果报应的准则来解释，把不好的画面从我们心中给删除。

虽是初恋，但却是真爱

我是法身寺的义工，在佛历2527年首次参加法身寺在我家乡─雷府所主办的三日静坐班。当天看到出家人引导许多居士静坐，令我印象深刻。当我从中得到启示：“ 静坐是国际化的善行，人人都可以静坐！”的道理后，便一直参与寺院的活动了。

我不能缺乏你的笑容

我是哦独塔尼府的女生，在六个兄弟姐妹中。我排行老三，现在已经三十岁了。我小时的生活，好像旱季的稻秧一样，家境贫困。从我四、五岁，父亲因心力衰竭而往生，享年四十一岁。往生之前，好像在睡觉而突然断气，让母亲要独自负担起养家的工作，为了赚钱养活孩子，要受雇洗衣、烫衣服、作家事，可收入还是不足以养活全家。

那晚夜的陌生人

ผมมีเหตุการณ์ประหลาดเรื่องหนึ่ง ที่เป็นเหตุทำให้ชีวิตในการสร้างบารมีของผมเปลี่ยนแปลงไป ผมได้รับโทรศัพท์จากชายคนหนึ่ง ซึ่งผมไม่เคยรู้จักเขามาก่อน แต่เขารู้จักผมทุกอย่าง ทั้งความคิด จิตใจ นิสัยส่วนตัว รวมถึงเพื่อนผมทุกคน และทุกคนในบ้าน

睡眠醒来后马上去世

ความรักที่ลงตัวของ 1 หญิง 2 ชาย ...แม่กับชีวิตใกล้ตายและการตัดสินใจของลูก ...หนังสือธรรมะสื่อรัก ...เมื่อรู้ความจริงว่าสามีเป็นนักพนัน และคำถามดังนี้ 1. เป็นเพราะกรรมใดลูกๆ จึงพร้อมใจกันให้ถอดเครื่องช่วยหายใจออก ทั้งที่แม่ยังไม่ตาย 2. กรรมใดจึงมีสามีชอบเล่นการพนัน ทำให้ต้องสูญเสียเงินเป็นจำนวนมาก

ของดีแบบไทยๆ , ใครๆก็ไม่แน่ใจผม

คนที่เชื่อว่าคุณพ่อเป็นลูก ตัวจริง มีเพียงคุณพ่อของพ่อเพียงคนเดียว ส่วนคุณแม่ของพ่อ และน้องๆทั้งหมด รู้สึกไม่ยอมรับในตัวท่าน และรู้สึกคลางแคลงใจตลอดมา จึงทำให้พ่ออยู่กับครอบครัวด้วยความรู้สึกอึดอัด กดดัน และไม่มีความสุขเลย