土地神想结婚

我父亲小时候，因脚有疙瘩而变成了伤口使筋络紧绷。行走时会跛脚，所以右脚就残废了，父亲缝制衣服和当收买旱地农作物到城市卖的商人。母亲当了老师，母亲不爱父亲，因他们的婚姻是由长辈们所指定，虽然是这样他们也有了八个孩子，我是老五。父亲是个心胸宽阔的人，大家都认识他，有了好多属下、喜欢赌博。他一直勤劳而让家境能富裕，当上了村庄里的富翁。

租屋的鬼

ผมเรียนจบวิศวกรรมศาสตร์จาก ม.เกษตร และจบ MBA จากจุฬาฯ เริ่มเข้าวัดอย่างต่อเนื่องตั้งแต่ พ.ศ.2535 (อายุ 17 ปี ชั้น ม.5) ผมเชื่อคำพูดที่ว่า สิ่งที่มองไม่เห็นอย่าเพิ่งคิดว่าไม่มีจริง เพราะคุณแม่ของผม มีประสบการณ์เหตุการณ์เร้นลับชวนเสียวสันหลังอยู่บ่อยครั้ง

ยิ้มระดับโลก

คุณแม่ของผม เกิดมาในฐานะที่ร่ำรวย เกิดที่กรุงเทพฯแถวโบ้เบ้ คนแถวนั้นมักจะเล่าเรื่องคุณแม่ตอนสาวๆให้ผมฟังว่า คุณแม่เหมือนนางฟ้า มีความสง่างามภูมิฐานมาก รอยยิ้มของคุณแม่นั้นงดงามมากๆ แต่หลังจากแต่งงานกลับไม่ได้ใช้สมบัติเหล่านั้น เพราะไม่มีความปีติยินดีในบุญ เรื่องมีอยู่ว่า

爱情子弹

我以前是经营杂货店的，但是收看了DMC卫星频道后，令我决定结束经营酒烟，来卖供僧品、棺材和店里剩下的一些杂货而已。我是一名寻常百姓的女生，生活很简朴，但是却遇上了很特殊的一见钟情，是爱情子弹的缘故吧。情形是这样，在佛历2522那年，我是个年仅十九岁的年轻女孩，偶尔会出门跟朋友玩，但经常被妈妈唠叨，使我感到受委屈，所以决定跟妈妈斗气，用枪射伤自己的左腿

我爱你

อยู่ๆ สามีก็ได้เอ่ยกับลูกว่า สภาพร่างกายเขาไม่ไหว..แย่มากแล้ว อย่ายื้อชีวิตของเขาไว้อีกเลย ก่อนเขาตาย เขาอยากทำบุญใหญ่สักครั้งหนึ่งในชีวิต จึงได้ขอเงินทำบุญกับลูก เพื่อเป็นประธานรองกฐินปี 2549 หลังจากที่สามีเสียชีวิตไปแล้ว 5 เดือน เมื่อขายได้ลูกจึงตัดใจทำบุญ (น่าจะได้ทำตอนที่มีชีวิตอยู่เพราะว่าผลของบุญนั้นต่างกัน)

不知道是谁骗谁

การเพิ่มรักให้สะพรั่งด้วยการเปลี่ยนแฟนเหมือนเปลี่ยนเสื้อ คงไม่มีใครชอบคำๆนี้สักเท่าไหร่ แต่ไม่ทราบเป็นเพราะเหตุใด คำๆนี้จึงกลายไปเป็นหนึ่งในฉายาของผมอย่างเต็มๆ ทำให้ครอบครัวต้องสับสนวุ่นวาย สุดท้ายผมก็ตัดสินใจปิดฉากปัญหาทั้งปวง ด้วยการ....

如果我富裕

วันหนึ่งเมื่อเลิกงานแล้ว ลูกก็จะเดินทางกลับหอพัก ได้ข้ามถนนไปจนถึงเกาะกลางถนน ตอนนั้นลูกไม่ได้มองซ้ายเลย ว่ามีรถหรือไม่ ลูกได้ก้าวขาออกไปแล้วหนึ่งข้าง แต่เหมือนมีคนผลักขึ้นมาที่เกาะกลางถนน และ.....ในเสี้ยววินาทีนั้นค่ะ มีรถเก๋งวิ่งผ่านหน้าลูกไปอย่างรวดเร็ว โอ้อัศจรรย์ใจมากค่ะ เหมือนมีคนมาช่วยชีวิตไว้

รักต้องสู้...เพราะเรายังมีศูนย์กลางกายอยู่

เขาโมโหมากจนหยิบปืนมาจ่อที่ลำคอด้านซ้ายและพูดว่า..มึงอยากตายใช่มั้ย..ลูกนึกว่าเป็นการล้อเล่นซึ่งปกติเขาชอบเล่นปืนอยู่แล้ว และแล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น.....เขายิงลูกจริงๆ ลูกรู้สึกเหมือนตัวลูกกำลังลอยเคว้งคว้าง รอบตัวมืดไปหมดจนไม่สามารถขยับตัวได้ ไม่รู้สึกเจ็บ

伍、住锡北榄寺

虽是初恋，但却是真爱

我是法身寺的义工，在佛历2527年首次参加法身寺在我家乡─雷府所主办的三日静坐班。当天看到出家人引导许多居士静坐，令我印象深刻。当我从中得到启示：“ 静坐是国际化的善行，人人都可以静坐！”的道理后，便一直参与寺院的活动了。