眼镜后的悲伤眼
เธอได้ล้มป่วยด้วยโรคลูคิวเมีย (มะเร็งในเม็ดเลือดขาว) ปลายปี 2548 หมอบอกว่า เธอจะมีชีวิตอยู่ได้ไม่เกิน 1 สัปดาห์ เพราะ โรคของเธอมาถึงระยะสุดท้ายแล้ว สองสามีภรรยารู้สึกเศร้าเสียใจมาก ทางออกสุดท้าย เขานึกถึงเพื่อนชาวพุทธ คือ ตัวผม พร้อมกับส่งคำถามว่า “หากมีคนมาบอกว่าภายในสัปดาห์นี้คุณจะต้องตาย ชาวพุทธเขาเตรียมตัวกันอย่างไร”
想要说爱你
我的弟弟,小时候很用功,可是长大后却让母亲很伤心。因为他很风流,跟好多女孩来往,他拿父母亲的钱去追女生。虽然他知道双亲的收入只以替人缝衣服而获得,让父母亲的快乐每逐天减少。父母亲的恩德他也知道,可是他的行为却让人认为那些女生比父母亲更重要。所以父母亲就推测而确信,弟弟一定中邪了,他们就带弟弟去解除巫术,巫术师用了好几个熟鸡蛋,念咒而用鸡蛋擦弟弟身体,从头到脚。然后就把熟鸡蛋打破放在瓷器里,父亲很愕然。
奇妙的小朋友
宇宙力能总合生命力,对峙恶疾,在头顶处定心,营造运转的状态,产生了七种程度的波动,以心医治疾病。我跟丈夫曾经在生命中的一段时间,学习了宇宙力,但是目前已专心向佛,在身体中央点宁静,学习新的力量,由不大老师所教导的“无量宇宙力”
伍、住锡北榄寺
穿梭阴阳界
“著名的瀑布,美味的水果城,特香的胡椒,多样的宝石,沾达彭的草席,神奇的现象”以上是我介绍家乡的口号,而最后一句是我把自己的经验加进去的。由于我遇到许多神奇的现象,那些都是知识科技所无法解释的,所以我只好写信,依赖“梦中梦幼稚园”学校用佛学来为我解答。
夜叉
我的女儿目前已十四岁,从小我就带她到寺院,让她了解布施、持戒、打坐的事情。我并没有强迫她来,只是介绍她,要走正确的路而已。在佛历2548年中,女儿十三岁时,本来活泼健康的她,就忽然变得心情低落、有时眼睛好像睁不开,手发抖、不肯吃饭、不说话、问什么都不回答、有时只慢慢点头、反应缓慢,找不到原因。
想杀死她
我又兴奋又很高兴,终于能撰写自己的个案研究了。若没有以往的个案研究,为指导。我现在可能,就没办法坐在这儿写个案,反而会变成了杀人犯,被囚禁在监狱里。所以我想把自己的故事,写来请教一位对我有无上恩泽的师父。这位师父制作电视节目,普照我与人类的生命,他就是我最敬爱的师父─不大老师。
CEO สายวิทย์, เด็กวิทย์พิศวง
我是当照顾病人的护士,跟泰国人相爱而结婚,且有了两个儿子,可是第二个孩子生下后,两个礼拜后就去世了。医生说他完全健康,不残障。可是他却是个高度活泼的孩子,就是在胎里一直转身,让脐带缠住身体,因缺氧而在胎里往生,所以只剩下我的长子而已。
差一点
คืนที่ 3 หลังจากพระสวดจบแล้ว ญาติๆ เถียงกันเรื่องมรดก อยู่ๆ ก็มีเสียงหลังคาตูมดังมาก ทุกคนวิ่งออกมาดู ก็ไม่เห็นมีอะไร เป็นเพราะฝีมือพ่อหรือเปล่า? ถ้าใช่พ่อกำลังจะบอกอะไร และพ่อทำเสียงดังด้วยวิธีใดคะ
非常贫穷的外婆
我外婆是中国潮州人,外公在中国往生之后,外婆就带着唯一的女儿(就是我母亲)来到新加坡。当时她们什么都没有,有就只有贫穷。当外婆七十六岁的时候,有一天开始就突然呆坐着,不说话了,整天都躺在椅子里睡。从此之后,子孙照顾她、喂她吃饭了好几个月,病情也不见好转。所以就把她送去医院让医生照顾,但我一回到家,医生就打电话来,告诉我说外婆已经往生了。