玖、圆音永传

动手

ฝ่ายแม่สามียังไม่สะใจบอกให้สามีมาตบตีลูกซ้ำอีก บอกว่า “เอามันเลย ตบให้ตายเลย” เอากันอย่างนี้เลยเหรอ ได้คราวนี้ลูกได้สติจึงคว้ารองเท้าส้นสูงของลูก ตีกลับไปที่หน้าสามี อย่างไม่ยั้งจนดั้งหัก แล้วก็หันไปจะเล่นงานแม่สามี ลูกชี้หน้าแล้วบอกว่า “คราวนี้...ตัวแกแล้วล่ะ”

第三届「世界和平」-道德会考

佛历二五二五年﹝西元1982年﹞，法身基金会及国际佛教社团举办了第一次的佛学联考，称为"前进之道"。此计画是由法胜法师──法身寺住持、法身基金会主席所提倡的。他希望让成年人与青少年有机会学习佛法，用佛法来教导自己过正当的生活，既具有世俗的知识又具有道德，能够发展自我并且促使社会及国家更加繁荣与昌盛。 由于这样的因缘，泰国大学生与佛学社的成员在佛历2525年﹝西元1982年﹞集合起来举办了第一次佛学联考，名为"前进之道"。内容包括了三十八项吉祥的生活方式，应试者共计382人。此后每年报考佛学联考的在籍学生人数逐渐增加，从百到千，从千到万，甚至百万。到了佛历2541年﹝西元1998年﹞，参与此活动的人数便高达4,732,291人，他们分别来自泰国国内的19,839所学校。

工場で働く少女

อดีตสาวโรงงานคนหนึ่ง เธอเกิดในครอบครัวเกษตรกร คุณพ่อทำนาเป็นอาชีพหลัก และเป็นเจ้าของคณะสาวรำวง เป็นอาชีพเสริม แต่ฐานะของครอบครัวกลับยากจน คุณแม่ของเธอจึงมีชีวิตที่ลำบาก ต้องทำงานหนัก ต้องหาอาหารมาเลี้ยงลูกๆตามมีตามเกิด และยังต้องมาช้ำใจในความเจ้าชู้ของคุณพ่ออีกด้วย สุดท้ายหันเข้าหาสุรา และติดสุราในที่สุด...ต่อมา เธอได้แต่งงานกับสามีซึ่งเป็นชาวเยอรมัน และได้รู้จักกับหมู่คณะทาง DMC โดยบังเอิญ หนทางการสร้างบารมีของเธอจึงได้เริ่มต้นขึ้น...

亲爱的外婆

我有五个兄弟姐妹，我是老大，父亲是从中国，来经营买卖生意。他很努力让家庭有稳定的生活，可他不太爱说话。所以教导孩子的任务，就落在母亲的身上。每晚睡前母亲会教孩子们诵经礼佛。当母亲四十七岁，当时她月经已没有了，可是还有血渗出来，她就去看医生，检查后就发现她患了第三期的子宫癌，且癌细胞蔓延到脑部，使她变成行动缓慢，反应迟钝的人。

史丹佛

ปัจจุบัน ลูกได้รับทุนเล่าเรียนหลวง (ทุนคิง) (King’s Scholarship) มาศึกษาต่อที่สหรัฐอเมริกา กำลังศึกษาในชั้นปีที่ 2 ของมหาวิทยาลัยแสตนฟอร์ด รัฐแคลิฟอร์เนีย เมื่อภาคการศึกษาที่ผ่านมา ได้ลงเรียนวิชาพุทธประวัติ ซึ่งศึกษาพระประวัติของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าด้วยวิธีแบบตะวันตก คือ อ่านและวิเคราะห์เรื่องราวทางประวัติศาสตร์จากพระไตรปิฎก

想漂亮富裕

บุพกรรมใดตอนเด็กลูกจึงเป็นฝีบ่อยและผอมแห้งหน้าตา น่าเกลียด อีกทั้งปัจจุบันเป็นโรคภูมิแพ้และข้อเข่าเสื่อม มักมีอาการคันตามมือ แพ้ยุงและแมลงมาก สมองก็ไม่แจ่มใส มีชีวิตลำบากมาก แต่เรียนหนังสือเก่งคะ มีนิสัยหงุดหงิดมักโกรธ อารมณ์รุนแรง จริงจังกับชีวิต

二番はいない18

逼婚

我的母亲在泰国出生，可是从五、六岁时，就要回到中国。因为外公被征收生意税，外公就带外婆和母亲移民回到中国跟外祖母在一起住。外祖母的祖先是当官的，在族群中外祖母的地位最崇高。她很富裕，有好多钱，吃饭桌子的长度，跟在电视节目上所看到的一样长。

浮城

ท่านได้มาบวชสามเณร 3 ครั้ง คือ ตอนอายุ 9 ปี 12 ปี และ 14 ปี และในการบวชสามเณรครั้งสุดท้ายนี้เอง ท่านได้ตัดสินใจอย่างแน่วแน่ที่จะอยู่ในเพศบรรพชิตตลอดชีวิต และท่านยังบอกอีกว่า “แม้จะอยู่รูปเดียวก็สามารถอยู่ได้ เมื่อบวชเข้ามาแล้วจะไม่กลับออกไปอีก เพราะมีมรรคผลนิพพานเป็นแก่นสาร จะไม่ว้าเหว่ เณรอยากอยู่ที่นี่ อยากบวชปฏิบัติธรรมเละอยากเผยแผ่พระธรรมคำสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า”