我不能缺乏你的笑容

我是哦独塔尼府的女生，在六个兄弟姐妹中。我排行老三，现在已经三十岁了。我小时的生活，好像旱季的稻秧一样，家境贫困。从我四、五岁，父亲因心力衰竭而往生，享年四十一岁。往生之前，好像在睡觉而突然断气，让母亲要独自负担起养家的工作，为了赚钱养活孩子，要受雇洗衣、烫衣服、作家事，可收入还是不足以养活全家。

君の笑顔は僕の宝物

เธอเกิดในครอบครัวที่ลำบากยากจน เมื่อโตขึ้น หลังจากผิดหวังในความรัก เธอได้ตัดสินใจไปใช้ชีวิตในต่างแดน ในช่วงแรกเธอถูกโกงค่าจ้าง แต่ด้วยความที่เป็นคนไม่ย่อท้อต่อความยากลำบาก เธอได้เปิดกิจการร้านขายอาหารไทยจากร้านเล็กๆ ในที่สุดก็เจริญก้าวหน้า ปัจจุบันมีถึง 4 สาขา...และกับคำถามที่น่าสนใจเกี่ยวกับ “มาร”...ที่นี่...มีคำตอบ

愛していると叫びたい

ชายคนหนึ่ง ตอนเด็กๆ ก็ขยันขันแข็งดี แต่เมื่อโตขึ้นกลับสร้างความเดือดเนื้อร้อนใจให้กับพ่อแม่อย่างมาก เพราะความเจ้าชู้ของตน มักขอเงินพ่อแม่ไปให้ผู้หญิงอยู่เสมอๆ จนพ่อแม่ของเขามั่นใจว่า เขาถูกคุณไสย ได้พาไปทำพิธีทางไสยเวท แต่ก็ไม่มีอะไรดีขึ้น เขาเคยมีอาการคลุ้มคลั่งจนต้องส่งตัวเข้าโรงพยาลบาล แม่ของเขาได้เคยพาเขาไปบวชที่วัดแห่งหนึ่ง ในช่วงที่บวชก็ดูจะดีขึ้นมาก แต่หลังจากลาสิกขาออกมาแล้ว ก็เหมือนเดิม...เขาถูกคุณไสย จริงหรือไม่...พ่อและแม่ของเขามีบุพกรรมใดร่วมกันมากับเขา จึงต้องมามีเรื่องทุกข์ใจเพราะลูกที่มีพฤติกรรมไม่ดี เช่นนี้...ที่นี่...มีคำตอบ...

男人生命中的一次

在我小时候，曾有五、六次差一点往生的际遇。例如：有一次在我十二岁那年，当天我去家附近的池塘戏水。这个池塘，是因泥土被挖去卖而形成的，足足有六米深。我站在池塘边，然后就跳到池塘里，我两脚一直沉到池塘底，且被池塘底的泥土粘得很紧，不管怎么移动，都拔不出来。最后我尽量用全力跳出，才可以从泥土中挣脱出来，差一点就溺毙了。

要在哪里死

有四种感觉使我忘不了：辛苦、神秘、失望和感动，这些感觉一直都埋藏在我的心里。所以我就决定写了这个案研究，请求不大老师慈悲来梦中梦一下。希望师父帮忙把好的画面添加了彩色，让我和他人都看得更清楚，且用因果报应的准则来解释，把不好的画面从我们心中给删除。

意见分歧

我父亲在中国出生是个农夫，十八岁就逃到泰国来。当时爷爷和奶奶，还是留在中国直到往生。爷爷五十一岁因长了毒疮而往生，奶奶七十六岁因被车撞到而往生。父亲帮叔公卖咖啡，后来改行受雇缝衣服。然后就有人介绍父亲和母亲结婚，根据中国人的风俗，是想要有许多男孩。

私の夫...解らない

เขาตอบว่า ลูกเป็นคนดีไม่มีข้อบกพร่องอะไรเลย และเขาก็ยังคงรักลูกเหมือนเดิม แต่เขาไม่สามารถตอบได้ว่า ทำไมถึงต้องไปรักหญิงอื่นอีก คำพูดของเขาบาดใจลูกมาก เพราะลูกรักเขาหมดทั้งใจ แต่เขาสิ ทั้งที่บอกว่ารักลูก หัวใจทั้ง 4 ห้องก็มอบให้ลูกแล้ว แต่กลับไปมีหัวใจห้องที่ 5 เพื่อมอบให้เธอคนนั้นได้อีก นี่ถ้าใครยังไม่รู้ว่าความแต่งงานแล้วเป็นทุกข์อย่างไรลองฟังทางนี้

非常贫穷的外婆

我外婆是中国潮州人，外公在中国往生之后，外婆就带着唯一的女儿（就是我母亲）来到新加坡。当时她们什么都没有，有就只有贫穷。当外婆七十六岁的时候，有一天开始就突然呆坐着，不说话了，整天都躺在椅子里睡。从此之后，子孙照顾她、喂她吃饭了好几个月，病情也不见好转。所以就把她送去医院让医生照顾，但我一回到家，医生就打电话来，告诉我说外婆已经往生了。

当功德没就破产

ครอบครัวของผมอยู่ในระดับเศรษฐีต้นๆ ของเถาหยวน ผมมีเงินสดผ่านเข้ามาเป็นสิบๆล้าน แต่ไม่เคยเหลือ ยิ่งได้มากก็ยิ่งมีทางออกไปมาก ผมมีรถสปอตรุ่นใหม่ๆ ราคา 5-6 ล้านขับ นาฬิกาข้อมือราคาถูกสุดเรือนละหนึ่งแสน กิจการน้ำเมาของผมรุ่งเรืองอยู่ 5-6 ปีก็ซบเซาลง กิจการมูลค่าพันกว่าล้าน พังทลายหายไปจนหมดเกลี้ยงไม่มีเหลือ

醒起后，能戒烟酒

สามีของลูกในสมัยหนุ่มๆ ดื่มแอลกอฮอล์ และสูบบุหรี่เก่งมาก โดยวันหนึ่งอยู่ๆ เขาไอแล้วก็สลบเหมือนขาดใจไปพักนึง ตัวเย็นจนลูกตกใจ แต่พอฟื้นขึ้นมา เขากลับพูดว่า “รีบไปกราบหลวงปู่ รีบไปกราบรัชกาลที่ 5 ให้หน่อย” หลังจากนั้นเขาก็หักดิบได้เองเลย สิ่งที่เค้าพบในวันนั้น ตอนสลบอยู่คืออะไร