水牛的眼泪

我母亲是个华裔，以前都不信仰寺院。直到佛历2540年，母亲被判破产，且财产被没收了。所以我就请母亲去樯麦府打坐，回来后母亲能获得融资，奇迹般的还清了债务。自此母亲就信仰了寺院，母亲曾在这地区经营最大的卖牛、水牛肉生意，长达了三十年的时间，交易量最多的一天，能卖了三十至四十头牛。母亲的责任是下令宰杀牛只，几乎是在三十年里的每一天，但后来母亲也逐渐减少，到一天只卖七至八头牛。

两手一心

ลูกเป็นผู้หญิงคนแรกที่รับจ้างถีบสามล้อใน จ.สิงห์บุรี เป็นที่เลื่องลือไปทั่วของชาวบ้านร้านตลาด ลือไปจนถึงนายตำรวจ และนายอำเภอ ลูกทำงานเกือบ 2 ปี เพราะรายได้ดี วันละ 200-300 บาท จนกระทั่งถูกรถชนขาข้างซ้ายเสีย ทำให้ลูกต้องเลิกถีบสามล้อไปโดยปริยาย

浮城

ท่านได้มาบวชสามเณร 3 ครั้ง คือ ตอนอายุ 9 ปี 12 ปี และ 14 ปี และในการบวชสามเณรครั้งสุดท้ายนี้เอง ท่านได้ตัดสินใจอย่างแน่วแน่ที่จะอยู่ในเพศบรรพชิตตลอดชีวิต และท่านยังบอกอีกว่า “แม้จะอยู่รูปเดียวก็สามารถอยู่ได้ เมื่อบวชเข้ามาแล้วจะไม่กลับออกไปอีก เพราะมีมรรคผลนิพพานเป็นแก่นสาร จะไม่ว้าเหว่ เณรอยากอยู่ที่นี่ อยากบวชปฏิบัติธรรมเละอยากเผยแผ่พระธรรมคำสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า”

没有煮饭的人

ลูกคิดว่าไหน ๆ มาวัดแล้วจะแอบสำรวจ และสังเกตทุกสิ่งรอบตัวในวัดตามที่สื่อลงข่าว จากวันเป็นเดือนเป็นปีจนถึง ทุกวันนี้ ลูกกลับเห็นแต่สิ่งดี ๆ เห็นแต่ภาพประทับใจเสมอมา ลูกจึง “รักวัด..โดยไม่รู้ตัว” ทำบุญทุกบุญ และมาวัดทุกวันไม่ขาดเลยค่ะ

内心的表白

ลูกชายลูกเพิ่งจะอายุครบ 17 ปี เขาผูกคอตายเพราะเสียใจที่ผู้หญิงอเมริกันที่เขารักมีแฟนมาก ทั้งๆที่รู้ แต่ด้วยความรักเขาจึงไม่ถือ พอเด็กผู้หญิงไปกับคนโน้นคนนี้บ่อยเข้า ลูกชายก็หึง เพราะเขารักเดียวใจเดียว และเป็นรักครั้งแรก เขาหลงรักผู้หญิงคนนี้มาก เมื่อเด็กผู้หญิงทนความขี้หึงของลูกชายลูกไม่ไหว จึงไปบอกครู ครูที่โรงเรียนจึงสั่งห้ามไม่ให้สองคนนี้อยู่ใกล้กัน ห้ามไม่ให้คุยหรือติดต่อกัน ลูกชายของลูกเสียใจมาก และได้เก็บความรู้สึกนี้ไว้โดยไม่ปริปากบอกลูกและสามีเลย เขาตัดสินใจผูกคอตายในช่วงที่ลูกกลับเมืองไทย

穿梭阴阳界

“著名的瀑布，美味的水果城，特香的胡椒，多样的宝石，沾达彭的草席，神奇的现象”以上是我介绍家乡的口号，而最后一句是我把自己的经验加进去的。由于我遇到许多神奇的现象，那些都是知识科技所无法解释的，所以我只好写信，依赖“梦中梦幼稚园”学校用佛学来为我解答。

哦…债主

น้องสาวคนนี้เค้าเป็นคนแปลกมาก เราอยู่บ้านเดียวกัน แต่เธอจะคุยกับแม่และตัวลูกนับคำได้ ไม่เกินสิบคำต่อวัน ไม่ เคยซื้อข้าวให้แม่ ไม่เคยเรียกแม่ทานข้าว เธอจะซื้อเฉพาะของเธอคนเดียว วันเกิดแม่ไม่เคยมีแม้ของขวัญ และแม้แต่คำว่าขอบคุณ ที่จะมีให้แม่สักคำก็ไม่มี

他们快乐得洗坟地

ชีวิตคือละคร ลูกพิการ..ผลพวงจากการแต่งงานระหว่างเครือญาติที่สุดท้ายก็จบด้วยการเลิกรา ...คนทรงเจ้ากับการล้างป่าช้า เด็กที่เห็นองค์พระอยู่กลางท้อง และคำถาม 1. การล้างป่าช้าได้บุญหรือไม่อย่างไร และการนำศพมาทำพิธีแบบจีน บรรดาศพไร้ญาติจะได้บุญมากน้อยขนาดไหน 2. บุพกรรมใดทำให้ลูกสาวพิการและโดนพ่อทิ้งไป เขามีบุญพอจะเลี้ยงตัวเองได้ไหม

เด็กไทยยุคไฮเทค

บ่อยครั้งลูกนึกยอมแพ้และไม่ เข้าใจว่าทำไมยิ่งสร้างบุญ ชีวิตยิ่งตกต่ำจนไม่เหลืออะไรเลย รู้สึกมืดมนไปหมดเหมือนกับท้องฟ้าที่ดำสนิท แม้ลูกท้อแท้อย่างถึงที่สุดแต่ก็ยังไม่ยอมพ่ายแพ้ต่อชะตากรรม และเลือกที่จะสู้ตาย เปลี่ยนความท้อแท้เป็นความท้าทาย สุดท้ายลูกก็พบว่าวิธีแก้ไขความท้อแท้ที่ดีที่สุด คือ เลิกคิดถึงมัน และปลุกกำลังใจให้ลุกโชติช่วงขึ้นขึ้นมาแล้วมุ่งหน้าทำบุญต่อไป ด้วยความเชื่อมั่นว่าสักวันบุญจะต้องส่งผลอย่างแน่นอน

动手

ฝ่ายแม่สามียังไม่สะใจบอกให้สามีมาตบตีลูกซ้ำอีก บอกว่า “เอามันเลย ตบให้ตายเลย” เอากันอย่างนี้เลยเหรอ ได้คราวนี้ลูกได้สติจึงคว้ารองเท้าส้นสูงของลูก ตีกลับไปที่หน้าสามี อย่างไม่ยั้งจนดั้งหัก แล้วก็หันไปจะเล่นงานแม่สามี ลูกชี้หน้าแล้วบอกว่า “คราวนี้...ตัวแกแล้วล่ะ”