湄公河中的画面
有四种感觉使我忘不了：辛苦、神秘、失望和感动，这些感觉一直都埋藏在我的心里。所以我就决定写了这个案研究，请求不大老师慈悲来梦中梦一下。希望师父帮忙把好的画面添加了彩色，让我和他人都看得更清楚，且用因果报应的准则来解释，把不好的画面从我们心中给删除。
要在哪里死
顽皮皮的女孩
พออายุได้ 5 ขวบ จู่ๆก็มีเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆสูงเท่าเข่าแต่งตัวน่ารักมาก มาวิ่งเล่นกับลูกดูเธอระวังตัวมาก สัก พักลูกก็คิดในใจว่า เราจะจับตัวเด็กคนนี้ไปให้แม่ดู พอคิดจบเด็กคนนั้นก็วิ่งจู๊ดหายเข้าไปในพุ่มเถาวัลย์เตี้ยๆที่เลื้อยอยู่ ข้างรั้ว 7 ขวบก็คุยกับปลาช่อนรู้เรื่อง ปลาบอกว่า“ปล่อยฉันไปเถอะ อย่าทำอะไรฉันเลย ฉันยังมีลูกเล็กๆต้องดูแล” ลูกได้ยินดังนั้นก็ใจอ่อน “ปล่อยก็ได้ เธออยู่นิ่งๆนะเดี๋ยวเธอจะเจ็บ”
孤單多大， 孤單如牛大
หลังจากน้องชายคนที่สองเสียชีวิตอย่างกะทันหันด้วย อุบัติเหตุแล้ว เขาคิดถึงน้องมาก เขาก็ได้แต่เหงา เขาเหงาซะมากมาย เขาอยากรู้จังเลยว่า ความเหงานี่ตัวใหญ่โตเท่าตัวอะไร? จึงหันไปพึ่งกัญชา-ยาบ้าอย่างหนักจนเกิดอาการประสาทหลอน จนต้องเข้าสถานบำบัด ปัจจุบันเลิกได้แล้วแต่กลายเป็นคนซึมเศร้า และเชื่องช้า
想杀死她
我又兴奋又很高兴，终于能撰写自己的个案研究了。若没有以往的个案研究，为指导。我现在可能，就没办法坐在这儿写个案，反而会变成了杀人犯，被囚禁在监狱里。所以我想把自己的故事，写来请教一位对我有无上恩泽的师父。这位师父制作电视节目，普照我与人类的生命，他就是我最敬爱的师父─不大老师。
ハワードMcCrary
ไขปริศนา ทำไมคนจีนอะไรๆก็ "สีแดง"?
厚皮或骨硬
คนร้ายบอกให้ลูกส่งเงินมาดีๆ ลูกก็ยังไม่ยอม คนร้ายจึงใช้ปืนลูกซองจ่อยิงเอวด้านซ้ายของลูก กระสุนกระจายออกมาเกือบ 20 นัด ลูกล้มลงและเอามือซ้ายปิดตรงช่วงเอวที่ถูกยิง แต่กลับไม่รู้สึกเจ็บปวดแต่อย่างใด ในตอนนั้นลูกได้ยินองค์พระบอกให้ลุกขึ้น ลูกตอบกลับไปว่า “หนูไม่ลุกเพราะหนูกลัวเลือด”
二十五岁
ทำไมคนโบราณมักจะพูดว่า วัยเบญจเพส ให้คอยระวังตัว ให้คอยทำบุญเผื่อไว้ บางคนอาจจะตาย หรือป่วยหนักแรงๆในอายุตอนนี้ หรือบางคนก็ได้ดิบได้ดีไปเลยค่ะ แล้วจริงๆเป็นอย่างไรค่ะ และต้องทำอย่างไรให้ถูกหลักวิชชาเมื่อถึงวัยเบญจเพสคะ
静止才会好
我在佛历2533年，跟朋友首次来到法身寺，也开始跟随团体修波罗蜜，有机会供养十万建筑祖师纪念堂。在佛历2547年开始有了法星，我就在那啦提哇府，为各所寺院装法星，不管地方有多么偏僻或危险，我都跟我工人一起去。也曾遇到一些神奇的现象，即是在有些地方，当我们车子往那去时，就刮大风下大雨。
