死に場所

เธอเกิดมาในครอบครัวที่ทุกๆคนประสบความสำเร็จในชีวิต...คุณพ่อเป็นคนฉลาด เรียนเก่ง คุณแม่มีไอคิวสูง พี่สาวของเธอสอบได้ที่ 1 เป็นปกติ แต่เธอไม่ได้เป็นเช่นนั้น เธอเป็นเหมือนผู้แพ้ที่อยู่ท่ามกลางผู้ชนะ แม้แต่ชีวิตคู่ของเธอก็ไม่ประสบความสำเร็จเช่นกัน เธอทุกข์ใจมาก มีเพียงคุณยายของเธอเท่านั้นที่คอยเป็นกำลังใจให้ เมื่อคุณยายของเธอเสียชีวิต เธอก็ตั้งใจว่าจะทำให้บุญให้คุณยายจนครบ 1 ปี หลังจากนั้นเธอจะฆ่าตัวตาย...แต่บุญบันดาลให้เธอมาเจอกับหมู่คณะเสียก่อน...

没有想要退职

คุณป้าและคุณลุงเป็นเจ้าของร้านขายยา และ จับธุรกิจใด ก็เป็นเงินเป็นทองทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นตึกแถวให้เช่า เล่นหุ้น แม้แต่ซื้อหวยก็ถูกเป็นประจำ จนเป็นที่สงสัยว่าท่านทำบุญอะไรมา..

爱情子弹

我以前是经营杂货店的，但是收看了DMC卫星频道后，令我决定结束经营酒烟，来卖供僧品、棺材和店里剩下的一些杂货而已。我是一名寻常百姓的女生，生活很简朴，但是却遇上了很特殊的一见钟情，是爱情子弹的缘故吧。情形是这样，在佛历2522那年，我是个年仅十九岁的年轻女孩，偶尔会出门跟朋友玩，但经常被妈妈唠叨，使我感到受委屈，所以决定跟妈妈斗气，用枪射伤自己的左腿

当功德没就破产

ครอบครัวของผมอยู่ในระดับเศรษฐีต้นๆ ของเถาหยวน ผมมีเงินสดผ่านเข้ามาเป็นสิบๆล้าน แต่ไม่เคยเหลือ ยิ่งได้มากก็ยิ่งมีทางออกไปมาก ผมมีรถสปอตรุ่นใหม่ๆ ราคา 5-6 ล้านขับ นาฬิกาข้อมือราคาถูกสุดเรือนละหนึ่งแสน กิจการน้ำเมาของผมรุ่งเรืองอยู่ 5-6 ปีก็ซบเซาลง กิจการมูลค่าพันกว่าล้าน พังทลายหายไปจนหมดเกลี้ยงไม่มีเหลือ

想杀死她

我又兴奋又很高兴，终于能撰写自己的个案研究了。若没有以往的个案研究，为指导。我现在可能，就没办法坐在这儿写个案，反而会变成了杀人犯，被囚禁在监狱里。所以我想把自己的故事，写来请教一位对我有无上恩泽的师父。这位师父制作电视节目，普照我与人类的生命，他就是我最敬爱的师父─不大老师。

你的方法比较慢，我的比较快

ท่านได้เคยพบกับหลวงปู่วัดปากน้ำ ซึ่งหลวงปู่ท่านได้พูดว่า “ของท่านนะมันช้า เอาของเราดีกว่า” แล้วท่าน (หลวงปู่วัดปากน้ำ) ก็สอนภาวนาให้หลวงลุง

厚皮或骨硬

คนร้ายบอกให้ลูกส่งเงินมาดีๆ ลูกก็ยังไม่ยอม คนร้ายจึงใช้ปืนลูกซองจ่อยิงเอวด้านซ้ายของลูก กระสุนกระจายออกมาเกือบ 20 นัด ลูกล้มลงและเอามือซ้ายปิดตรงช่วงเอวที่ถูกยิง แต่กลับไม่รู้สึกเจ็บปวดแต่อย่างใด ในตอนนั้นลูกได้ยินองค์พระบอกให้ลุกขึ้น ลูกตอบกลับไปว่า “หนูไม่ลุกเพราะหนูกลัวเลือด”

内心的表白

ลูกชายลูกเพิ่งจะอายุครบ 17 ปี เขาผูกคอตายเพราะเสียใจที่ผู้หญิงอเมริกันที่เขารักมีแฟนมาก ทั้งๆที่รู้ แต่ด้วยความรักเขาจึงไม่ถือ พอเด็กผู้หญิงไปกับคนโน้นคนนี้บ่อยเข้า ลูกชายก็หึง เพราะเขารักเดียวใจเดียว และเป็นรักครั้งแรก เขาหลงรักผู้หญิงคนนี้มาก เมื่อเด็กผู้หญิงทนความขี้หึงของลูกชายลูกไม่ไหว จึงไปบอกครู ครูที่โรงเรียนจึงสั่งห้ามไม่ให้สองคนนี้อยู่ใกล้กัน ห้ามไม่ให้คุยหรือติดต่อกัน ลูกชายของลูกเสียใจมาก และได้เก็บความรู้สึกนี้ไว้โดยไม่ปริปากบอกลูกและสามีเลย เขาตัดสินใจผูกคอตายในช่วงที่ลูกกลับเมืองไทย

后跋

我爱你

อยู่ๆ สามีก็ได้เอ่ยกับลูกว่า สภาพร่างกายเขาไม่ไหว..แย่มากแล้ว อย่ายื้อชีวิตของเขาไว้อีกเลย ก่อนเขาตาย เขาอยากทำบุญใหญ่สักครั้งหนึ่งในชีวิต จึงได้ขอเงินทำบุญกับลูก เพื่อเป็นประธานรองกฐินปี 2549 หลังจากที่สามีเสียชีวิตไปแล้ว 5 เดือน เมื่อขายได้ลูกจึงตัดใจทำบุญ (น่าจะได้ทำตอนที่มีชีวิตอยู่เพราะว่าผลของบุญนั้นต่างกัน)