固执的人

มีอยู่ครั้งหนึ่งลูกได้ไปกราบคุณยายพร้อมกับอีกหลายคน คุณยายได้พูดขึ้นว่า “อย่าแต่งงานนะเดี๋ยวไปเจอคนเจ้าชู้ ขี้เหล้าเมายาจะลำบาก” ลูกก็ลืมมโนปณิธานเดิมจนหมดสิ้น ในที่สุดลูกกับเขาก็ได้แต่งงานกัน แต่เขาไม่มีเงิน ลูกจึงใช้เงินของตัวเองเป็นค่าสินสอดทองหมั้นทั้งหมด จริงอย่างคุณยายว่าค่ะ เริ่มแต่งลูกก็ลำบากแล้ว หลังจากแต่งงานแล้ว ลูกก็นึกว่าเขา

เด็กไทยยุคไฮเทค

บ่อยครั้งลูกนึกยอมแพ้และไม่ เข้าใจว่าทำไมยิ่งสร้างบุญ ชีวิตยิ่งตกต่ำจนไม่เหลืออะไรเลย รู้สึกมืดมนไปหมดเหมือนกับท้องฟ้าที่ดำสนิท แม้ลูกท้อแท้อย่างถึงที่สุดแต่ก็ยังไม่ยอมพ่ายแพ้ต่อชะตากรรม และเลือกที่จะสู้ตาย เปลี่ยนความท้อแท้เป็นความท้าทาย สุดท้ายลูกก็พบว่าวิธีแก้ไขความท้อแท้ที่ดีที่สุด คือ เลิกคิดถึงมัน และปลุกกำลังใจให้ลุกโชติช่วงขึ้นขึ้นมาแล้วมุ่งหน้าทำบุญต่อไป ด้วยความเชื่อมั่นว่าสักวันบุญจะต้องส่งผลอย่างแน่นอน

我的丈夫，谁别碰

每个女生都不想当大老婆，但此地位是由丈夫给予的。所以我只能无奈地接收了原配的地位。这令我感觉，从此以后再也没有收到快乐小姐的邀请卡了。最能形容我当时的感受即是：脑跟心在斗争。但最后因得到了不大老师的法药，医治了我的心灵，以毅力添满了它，把痛苦化成宇宙中最好的快乐。

二番はいない12

内心的表白

ลูกชายลูกเพิ่งจะอายุครบ 17 ปี เขาผูกคอตายเพราะเสียใจที่ผู้หญิงอเมริกันที่เขารักมีแฟนมาก ทั้งๆที่รู้ แต่ด้วยความรักเขาจึงไม่ถือ พอเด็กผู้หญิงไปกับคนโน้นคนนี้บ่อยเข้า ลูกชายก็หึง เพราะเขารักเดียวใจเดียว และเป็นรักครั้งแรก เขาหลงรักผู้หญิงคนนี้มาก เมื่อเด็กผู้หญิงทนความขี้หึงของลูกชายลูกไม่ไหว จึงไปบอกครู ครูที่โรงเรียนจึงสั่งห้ามไม่ให้สองคนนี้อยู่ใกล้กัน ห้ามไม่ให้คุยหรือติดต่อกัน ลูกชายของลูกเสียใจมาก และได้เก็บความรู้สึกนี้ไว้โดยไม่ปริปากบอกลูกและสามีเลย เขาตัดสินใจผูกคอตายในช่วงที่ลูกกลับเมืองไทย

后跋

杂烩饭、木乃伊

我是瑞伊府一所医院的院长，是物理治疗的专科。这所医院的气氛相当温馨，充满着笑容、悦语与恭敬合十问候，因为这所医院装了法星，收看DMC卫星频道。每一个月我们的医院都会举办供僧、持戒，让工作人员、病人与亲戚一起共修，且有放生活动，例如牛、鱼和其他的动物。接着我想介绍自己的个案如下

น้ำตาคาราบาว รักเธอเท่าคาราบาว

อุทาหรณ์ของการผิดศีลข้อ 1...หญิงคนหนึ่ง เคยประกอบอาชีพค้าเนื้อโคและกระบือ เธอต้องทำหน้าที่สั่งฆ่าโคและกระบือ เกือบทุกวันมาตลอดระยะเวลา 30 ปี...เธอจะได้รับวิบากกรรมอย่างไร และจะมีวิธีแก้ไขอย่างไร...ชายอีกคนหนึ่ง ทั้งๆที่ไม่ได้มีหน้าที่ในการฆ่าโค-กระบือ แต่ก็ได้กระทำลงไปเพราะนึกสนุก ด้วยวิธีการที่ชวนให้ขนพองสยองเกล้า คือทุบให้ล้ม และเชือดคอให้เลือดไหลจนหมดตัว เมื่อละโลกแล้ว ชีวิตหลังความตายของเขาจะเป็นอย่างไร...ที่นี่...มีทุกคำตอบ

天下父母心

我是曼谷人，父亲是移民自中国，母亲是在泰国出生的华裔，双亲一共有六个孩子。我是老大，我母亲在我十一岁时就往生了。过了三年后，父亲就跟位年轻漂亮的女生结了婚，年纪相差了三十三年。他们有四个孩子，自我们有了继母后，家里就经常有冲突。因为父亲总是顺著继母，她比我大五、六年而已，让我觉得很不公平。

三轮车夫

在七十年前的中国，我在农夫的家庭中出生，当我差不十岁多时就爆发了战争。父亲被征入伍，母亲就带我和三个妹妹乘船到了泰国。我们逃亡到泰国，后来父亲也跟着我们一起逃到泰国来。父亲受雇当三轮车夫，母亲受雇在家纺纱和织布。直到每个孩子长大而有自己的工作，父母亲就退休了。当母亲年纪大时，就患了糖尿病，然后她跌倒，臀部的骨头破裂要入医院开刀而治疗约两个月就往生，享年七十四岁。