ซีรีย์ โครงการ

Peace for Africa

เมื่อผมทำใจหยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกายไปเรื่อยๆ ผมก็สามารถเห็นภาพนั้นเป็นสามมิติ แล้วมันก็ขยายไปได้ทุกทิศทางจนกลายเป็นทรงกลมในที่สุด จากนั้นทรงกลมก็ค่อยๆดูดผมเข้าไป จนรู้สึกว่าผมอยู่ที่ศูนย์กลางของทรงกลมนั้น แล้วมันก็ได้ขยายครอบคลุมทั้งร่างกายและใจของผมครับ

ดวงอาทิตย์ที่ศูนย์กลางกาย

ดิฉันได้พบ Landmark ของใจในทรงกลมนั้น โดยการนึกดวงอาทิตย์ขึ้นมาวางไว้ที่นั่น ทันใดนั้น ดิฉันก็ไม่ใช่ทรงกลมอีกต่อไป แต่พบแสงสว่างมากมายเปล่งประกายเจิดจ้า เป็นความรู้สึกที่ไม่มีจุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุด ระหว่างดิฉันและจักรวาล การที่สามารถเห็นดวงอาทิตย์เป็นศูนย์กลาง และสามารถเห็นใจกลางความสว่างภายใน เป็นสิ่งที่ไม่สามารถบรรยายออกมาได้เลย มันเป็นเหมือนแสงสีขาวสว่างจ้าภายในดวงอาทิตย์

สิ่งที่ได้จากการทำสมาธิ

ดิฉันมีความรู้สึกอย่างแรงกล้าขึ้นมาเลยว่า ดิฉันจะได้รับประโยชน์มหาศาลจากการปฏิบัติธรรมอย่างแน่นอนค่ะ และดิฉันก็ไม่ผิดหวังจริงๆ เพราะตั้งแต่ก้าวแรกที่ไปถึง ดิฉันมีความสุขอย่างไม่น่าเชื่อ ไม่มีความกังวลใจอะไรเลย ทำให้ตลอดช่วงเวลาที่ได้เข้าร่วมโครงการ นับเป็นช่วงเวลาที่วิเศษสุดจริงๆค่ะ

จากเรือนเหมือนนกที่จากคอน

หลังจากทีมงานลูกพระธัมฯ วัดพุทธโกเธนเบิร์ก ได้จัดโครงการอบรม ธรรมทายาทหญิงรุ่นแรกของยุโรป ไปเมื่อปลายเดือนมิถุนายนที่ผ่านมา โอกาสบุญใหญ่ก็มาถึงอีกครั้ง เมื่อวัดพุทธโกเธนเบิร์กได้จัดโครงการอบรม และบรรพชาสามเณรธรรมทายาทรุ่นที่3ขึ้น ระหว่างวันที่ 13-27 กรกฎาคม พ.ศ.2551 โดยมีพิธีบรรพชาไปเมื่อวันอาทิตย์ที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ.2551 ที่ผ่านมาค่ะ

นั่งสมาธินีดีนะ...

สิ้นคำอธิษฐาน ก็มีแสงสว่างปรากฏที่ศูนย์กลางกายทันที แล้วในความสว่างนั้นสิ่งอัศจรรย์ที่สุดในชีวิตก็ปรากฏขึ้น ลูกได้เห็นพระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำภาษีเจริญนั่งสมาธิลอยนิ่ง อยู่ที่ศูนย์กลางกายที่สว่างจ้านั้น และที่อัศจรรย์กำลังสอง ก็คือ พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ...ท่านเหลืองอร่ามเป็นทองคำเลยค่ะ

ตะวันที่กลางใจ

กระผมก็สัมผัสใจ เฉย ว่าง ที่ศูนย์กลางกาย เทคนิค The Middle Way จะสอนแต่คำว่า Centre of the Body ซึ่งเป็นเทคนิคที่ง่ายๆ ขนาดคนทำสวนอย่างกระผมยังทำได้เลย จนกระทั่งรอบหนึ่ง เมื่อ Body และ Spirit ได้รวมกันเป็นความว่างเดียวกัน

Peace for Africa

ส่วนโครงงาน Peace for Africa ที่พวกเราจะร่วมกัน นั่งสมาธิ จุดประทีป และลอยโคมสันติภาพนั้น ทีมงานได้กำหนดแน่นอนแล้วว่า เป็น วันอาทิตย์ที่ 19 ตุลาคม พ.ศ.2551 โดยจะมีประชาชนทุกสีผิวจากทุกศาสนาและความเชื่อ มานั่งสมาธิร่วมกัน แผ่ขยาย Peace จากภายในออกไปสู่เพื่อนมนุษย์ทุกๆคน

อัศจรรย์....รอดตาย, หายป่วย เพราะสมาธิ

เท่านั้นแหละครับ แผ่นเหล็กไปเกี่ยวกับสายไฟ ทำให้กระแสไฟ 220โวลต์วิ่งเข้าสู่ร่างกาย มือของกระผมยึดติดแผ่นเหล็กแน่น ความเจ็บปวดชาหนึบไปถึงปลายเท้า รู้ทันทีว่าความตายมาถึงแล้ว กระผมหลับตาลง ยอมรับความตายอย่างมีสติ พร้อมกับใจคลายความห่วงกังวลทั้งหมด มุ่งกลับฐานที่เจ็ดทันที

รักษาใจอย่างไร ไม่ให้ ลุ้น-เร่ง-เพ่ง-จ้อง

กระผมมีความสุขมากๆ สุขใจ อิ่มใจ อย่างบอกไม่ถูก ชนิดที่ว่าสุขใดๆที่กระผมเคยได้รับมา ไม่สามารถนำมาเปรียบเทียบได้กับความสุขที่เกิดจากสมาธิ เพราะมันทำให้กระผมยิ้มได้ทั้งวัน รู้สึกอยากแบ่งปันความสุขให้กับคนรอบข้าง และกระผมก็คิดว่า ความสุขอย่างนี้นี่เอง ที่ทำให้พระเดชพระคุณหลวงพ่ออยากแบ่งปันความสุขให้กับทุกคนในโลก โดยที่ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยเลย

ชีวิตใหม่ของกระผม

ตัวของกระผม เหมือนกับถูกดูดเข้าไปรวมกับความสว่างนั้น ซึ่งมีความสว่างมากยิ่งกว่าพระอาทิตย์ยามเที่ยงวัน ร่างกายหายไป มีแต่ความปีติสุขจนเกินบรรยาย จนกระทั่งพระอาจารย์กล่าว สัพเพฯ... กระผมยังไม่อยากจะลืมตาเลย เมื่อลืมตาขึ้นมา ความสว่างภายในก็ยังอยู่แล้วค่อยๆจางหายไป แต่สิ่งหนึ่งที่ผุดขึ้นมาในใจของกระผมก็คือ “เราอยากบวชตลอดชีวิต”

ดิฉันเคยแพ้ตัวเองอย่างแท้จริง

ดิฉันเก็บอารมณ์ และความชอกช้ำไว้กับตัวเอง ต่อมา มันก็หนักขึ้นๆ จนท่วมท้นหัวใจ ดิฉันโกรธ หดหู่ เหงา มากขึ้น และยอมจำนนให้ชีวิตอยู่กับการดื่ม การไม่รับประทานอาหาร และการทรมานตัวเองในรูปแบบต่างๆ ดิฉันฉุนเฉียวง่ายและว้าวุ่นใจอยู่เสมอๆ และรู้ว่าไม่มีทางที่จะรู้สึกดีขึ้น เพราะดิฉันอยู่กับอารมณ์ดังกล่าว ดิฉันแพ้ตัวเองอย่างแท้จริง

พลังที่หายไป

จนกระทั่งช่วงหลังนี้ ลูกมีความรู้สึกบางอย่างเกิดขึ้นกับตัวเอง คือ รู้สึกเหมือนกับว่าพลังในตัวค่อยๆ หายไป..หายไป...หายไป โดยลูกไม่รู้ว่าเพราะอะไร ทั้งๆที่ลูกก็ออกกำลังกายทุกวัน มีร่างกายที่แข็งแรง แต่ทำไมยังรู้สึกว่าขาดพลัง

จิตสงบ ลมหยุดไหว

ขณะกำลังนั่งสมาธิตามเสียงพระเดชพระคุณหลวงพ่อในวันบูชาข้าวพระ ดิฉันพบความรู้สึกที่หยุดนิ่งจริงๆ คือ ทุกสิ่งรอบตัวและในตัวหยุดหมด เหมือนไม่มีเวลาไม่มีความคิดไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆเลย จากนั้นดิฉันมักนั่งเห็นองค์พระธรรมกายที่ใสและสว่าง ขนาดเล็กประมาณ 2เซนติเมตรบ้าง หรือใหญ่ประมาณ 2เท่าของตัวเองบ้าง

แสงสว่างกลางดวงจันทร์

จุดสว่างกลางดวงจันทร์ ไม่ได้อยู่แบบไร้ที่อยู่ แต่อยู่ในกลางของความว่างทรงกลมที่ใหญ่มาก ดิฉันสัมผัสได้ถึงขนาดอันใหญ่มหึมาของมัน ใหญ่จนกระทั่งบอกไม่ได้เลยว่า มันมีขอบเขตสุดไปถึงไหน จุดสว่างกลางกายได้นำความรู้สึกสุขสงบที่ท่วมร่างกายทุกส่วน เป็นความสวยงามของชีวิตที่ได้ทำสมาธิ และเห็นดวงจันทร์ภายในศูนย์กลางกาย

สมาธิมิใช่แค่เพียงความผ่อนคลาย

สิ่งที่คอร์ส The Middle Way ให้เรานั้น เกินกว่าการผ่อนคลายมาก เพียงเข้าวันที่สองของคอร์ส 4วัน ดิฉันตัวโล่งว่างเหมือนอากาศ แล้วก็ว่างเท่าอากาศ แล้วใจก็สัมผัสกับศูนย์กลางกายได้อย่างรวดเร็ว สิ่งที่เกิดขึ้นต่อมาอีกไม่นานโดยไม่คาดคิดมาก่อนก็คือ ดิฉันได้เห็น กรวยหงาย ปรากฏที่ศูนย์กลางกาย ปลายแหลมลงไปข้างล่าง ดิฉันก็เล่าให้พระอาจารย์ฟังค่ะ ท่านก็ยิ้มๆไม่ยอมบอกใบ้อะไรว่า ทำไมดิฉันถึงได้เห็นกรวยหงายที่ศูนย์กลางกาย