ซีรีย์ อินโดนีเซีย

เธอ...ผู้นำแสงสว่างมาให้ผม

หลังจากบวชแล้ว ชีวิตของผมก็ดีขึ้นเรื่อยๆ ผมมีงานที่ดี และมีความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับครอบครัว ผมได้เรียนรู้จากการบวชว่า ชีวิตของการอยู่วัด ต้องอดทนมาก หากมีอะไรมากระทบใจ ก็ปล่อยให้มันผ่านไป คือ จากเดิมผมเจออะไรก็เก็บมาคิดหมด คิดเล็กคิดน้อย แต่ตอนนี้ผม let it be (ปล่อยให้มันเป็นไป) ได้เลยครับ

สมาธิเป็นของสากล

ซึ่งตัวของเทพบุตรเองเขาก็ออกตัวว่า “ผมเป็นพุทธนะ กินทุกอย่างได้ แต่ไม่ทำบาป ศาสนาพุทธเป็นศาสนาที่เป็นอิสระ คุณเชื่อคุณก็นับถือ ไม่เชื่อก็ไม่ต้องนับถือ ไม่เป็นไร อย่าเชื่อในสิ่งที่ผมพูดต้องคิดดูก่อนแล้วลองดู” ซึ่งตอนนั้นดิฉันก็ใช้หลัก “ความเชื่อก็ส่วนความเชื่อ แต่ความจริงคือส่วนที่ต้องศึกษา และปฏิบัติให้เห็นจริง”

DMC ดีอย่างนี้...นี่เอง

ผมจึงตัดสินใจติดจานดาวธรรมที่อินโดนีเซีย เพราะดาวธรรมนี่เอง ที่ทำให้ผมได้รู้จัก เรื่อง บาป บุญ ทำให้เลิกอย่างเด็ดขาดได้ทุกอย่าง ทั้งเรื่อง เหล้า บุหรี่ เที่ยวผู้หญิง เพราะไม่อยากตกนรก และติดตามทำบุญทุกบุญ

DMC มอบแต่สิ่งดีดี ถึงบ้านคุณ

สักพักก็เกิดเป็นดวงสว่างปรากฏขึ้นมากลางท้อง ดวงนั้น ใสและสว่างมาก เป็นดวงที่ไม่เล็กไม่ใหญ่ และแสงนั้นก็ไม่แสบตา ผมมีความสุขมาก รู้สึกสงบ สบายและในขณะที่กำลังมองเพลินๆ อยู่ๆก็มีพลังบางอย่าง ดูดตัวผมลึกลงไปตรงกลาง วืด...วืด...ลงไปเลย ผมตกใจมาก จึงรีบลืมตาขึ้นมา

ความสุขที่ไม่มีวันหมด

เธอเคยแอนตี้วัด เพราะฟังจากข่าวสารต่างๆ แต่พอได้มีโอกาสมาวัดพระธรรมกายแล้วเธอกลับประทับใจในทุกๆ สิ่งทุกอย่างที่ได้เห็น แล้วเธอยังได้บอกอีกว่า "ฉันได้รับปริญญาชีวิตแล้ว เพราะ DMC" เพราะเธอได้เรียนรู้แล้ว ว่า "ชีวิตจะมีค่าได้ก็ต่อเมื่อได้เข้าถึงสิ่งที่ล้ำค่า คือองค์พระและแสงสว่างภายในเท่านั้น" อะไรทำให้เธอพูดได้อย่างนั้น