ชัยชนะครั้งที่ 7 (ตอนที่ 1 ชนะนันโทปนันทนาคราช)
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจอมมุนี ทรงโปรดให้พระโมคคัลลานเถระพุทธชิโนรส ไปปราบนันโทปนันทนาคราช ผู้มีความรู้ผิด มีฤทธิ์มาก ด้วยวิธีให้แสดงฤทธิ์ ทรมานให้สิ้นฤทธิ์ ด้วยเดชแห่งพระพุทธชัยมงคลนั้น ขอชัยมงคลทั้งหลาย จงเกิดมีแก่ท่าน
บวช ช่วงชีวิตที่ดีที่สุดของลูกผู้ชาย
ความทุกข์นั้นมีอยู่ แต่ไม่มีใครที่เป็นทุกข์
ความเชื่อที่ไม่ถูกต้องในเรื่องของสมาธิ
พิธีฝังลูกนิมิตพระอุโบสถหลังใหม่วัดวิมุตยาราม
วัดวิมุตยาราม กรุงเทพมหานคร จัดพิธีฝังลูกนิมิตพระอุโบสถหลังใหม่
รวมใจชาวพุทธ ณ “รัฐดูไบ” U.A.E.
ปฐมบทแห่งตำนานการสถาปนาศูนย์ปฏิบัติธรรมดูไบเกิดขึ้นจากบุญบันดาลทำให้กัลฯธรรมปรียา สามีคู่บุญของกัลฯรัตนา เดอซิลวา ซึ่งเป็นชาวศรีลังกา หมุนจูนเจอช่อง DMC ,จากนั้นก็ชวนกันดู ยิ่งดูก็ยิ่งใจใสจนมิอาจทัดทานพลังบุญในตัวที่กระตุ้นให้ส่งอีเมลล์มาถึงยัง เจ้าหน้าที่ฝ่ายต่างประเทศของวัดพระธรรมกาย ประเทศไทย นำไปสู่การนัดพบเพื่อวางแผนก่อการดีสร้างสันติภาพโลกใน “รัฐดูไบ” เป็นผลให้กัลฯรัตนาเกิดกุศลศรัทธาได้สละบ้านพักของตนให้ผู้คนมากมายมานั่ง สมาธิ โดยมีสื่อสีขาวช่อง DMC เป็นสื่อนำสร้างบุญและรวบรวมหมู่คณะ ทั้งยังเป็นช่องทางให้ทุกคนได้พบปะกับคุณครูไม่ใหญ่เพื่อคลายความคิดถึงอีก ด้วยครับ
จดหมายจากประเทศจีน (2)
แต่ภายหลัง พอได้อ่านหนังสือ เมื่อไม่รู้จะอ่านอะไร ที่รวบรวมโอวาทของคุณครูไม่ใหญ่เกี่ยวกับการปฏิบัติธรรม และหนังสือแนะนำการนั่งสมาธิ ถึงได้รู้ว่า การนั่งสมาธิต้องใช้หลักการ พอดี รู้ถึงวิธีการเดินสายกลาง มัชฌิมาปฏิปทา ยิ่งไปกว่านั้นได้ตระหนักถึงคำว่า ปล่อยวาง ผ่อนคลาย เบาสบาย มากยิ่งขึ้น
มงคลที่ ๑๕ บำเพ็ญทาน - ผลแห่งการถวายดอกปทุม
ครั้งหนึ่ง พระกาฬุทายีเถระได้สร้างบุญพิเศษที่ทำให้เกิดมหาปีติไม่เสื่อมคลาย คือ วันหนึ่งพระปทุมุตตรพุทธเจ้าได้เสด็จจาริกไปโปรดสัตวโลก ครั้งนั้น ท่านได้เอาดอกปทุม ดอกอุบล ดอกมะลิซ้อนที่กำลังบานสวยงาม และข้าวสุกอย่างดีมาถวายพระพุทธองค์ พระพุทธองค์ทรงรับด้วยหวังจะอนุเคราะห์ท่าน
มงคลที่ ๗ เป็นพหูสูต - สั่งสมปัญญาบารมี
ความรู้ในพระไตรปิฎกนั้น ยิ่งศึกษายิ่งแตกฉาน ทำให้เราเข้าใจและรู้หนทางไปสู่อายตนนิพพานเพิ่มมากขึ้น เสมือนได้นั่งอยู่เบื้องพระพักตร์ของพระบรมศาสดา กาย วาจา ใจ ของเราจะบริสุทธิ์เกลี้ยงเกลาตามพระองค์ไปด้วย ในตอนนี้จะได้อธิบายเกี่ยวกับหมวดพุทธวจนะ ในพระไตรปิฎก
มโหสถบัณฑิต ตอนที่ ๑๐ ( ต้อนรับบัณฑิตใหม่ )
ฝ่ายมโหสถกลับมีกิริยามั่นคงประดุจขุนเขา ที่ไม่หวั่นไหวในแรงลมที่มากระทบ ได้แต่นึกในใจว่า คราวนี้แหละเราจักสำแดงให้พวกอาจารย์เห็นปรีชาของเราบ้าง พลางกราบทูลอย่างไม่สะทกสะท้านว่า