ต้นบัญญัติมารยาทไทย ตอนที่ ๒ บ่อเกิดของมารยาทไทย หมวดที่ ๑ สารูป

ถ้าพูดภาษาชาวบ้านก็เกี่ยวกับการรักษารูปของเรา คือ เรื่องการแต่งเนื้อแต่งตัวและกิริยามารยาทต่าง ๆ ซึ่งของพระภิกษุท่านว่าไว้อย่างนี้ ข้อ ๑-๒ “ภิกษุพึงทำความศึกษาว่า เราจักนุ่ง-จักห่มให้เรียบร้อย”

ฝนตกเป็นเพชรพลอยและทอง เกิดเมื่อสมัยยุคน้ำแข็งยุคสุดท้าย

กุรุงคมิคชาดกว่าด้วยการร่วมด้วยช่วยกัน

กุรุงคมิคชาดก เป็นเรื่องของสัตว์ 3 ตัว คือ เต่า นกสตปัตตะ กวาง สัตว์ทั้งสามตัวเป็นเพื่อนรักกัน และเหตุที่ทุกตัวไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เจ้ากวางถูกกับดักติดบ่วงของนายพราน เพื่อนรักอย่างเจ้านกและเจ้าเต่าจะมีวิธการช่วยเหลือเพื่อนกวางได้หรือไม่? อย่างไร?.....

เสียพนัน 12 ล้าน ใน 1 คืน ต่อมา ได้ปลื้มเป็นแชมป์บอกบุญสร้างพระ เมื่อละโลกแล้วจะไปอยู่ที่ไหน

เรื่องราวของนักสร้างบารมีผู้หนึ่ง...เธอเคยประสบความสำเร็จในการประกอบอาชีพ จนทำให้สามารถมีเงินเก็บถึง 12 ล้านบาท...เธอเป็นคนรักบุญ ไม่เคยปฏิเสธบุญ แต่แล้วเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น อยู่มาวันหนึ่ง ได้มีคนมาชวนให้เธอไปเล่นการพนันชนิดหนึ่ง ด้วยวิบากกรรมเก่าตามมาทัน ทำให้เธอต้องสูญเสียเงินทั้งหมดที่ได้เก็บออมมา เพียงข้ามคืน เธอต้องกลายเป็นแม่ค้าขายของเล็กๆน้อยๆ และไม่ประสบความสำเร็จเท่าที่ควร...ต่อมา เธอได้จากบ้านมาอยู่วัด เป็นสมาชิกในโครงการ “เจ้าหน้าที่รักวัด” บอกบุญจนได้รับ เหรียญกล้าหาญหลานยาย...

ร่วมสร้างสิริมงคลให้กับชีวิต ใน 3 Big Boon ณ เมืองเวียงจันทร์ ประเทศลาว

ขอเรียนเชิญทุกท่านมาร่วมสร้างสิริมงคลให้กับชีวิต "พิธีถวายมหาสังฆทาน และ ถวายพระบรมสารีริกธาตุประดิษฐาน 25 วัด" ร่วมตักบาตรพระ 10,000 รูป ณ ประเทศลาว เวียงจันทน์ 4 วัน 3 คืน 1-4 พฤศจิกายน 2560

พบร่องรอยโลมามีขา เชื่อสัตว์ทะเลแสนรู้เคยอยู่บนบกมาก่อน

ยิ่งงอน ยิ่งงาม

ความจริงแล้วชีวิตของลูกก็ไม่ได้ทุกข์อะไร แต่ลูกรู้สึกอยู่ตลอดเป็นเวลานานแล้วว่า “การมีชีวิตอยู่นั้นอยู่เพื่ออะไร”

ทำบุญแล้วเสียดายภายหลัง

บุญอะไรทำให้มีที่ดินมาก และกรรมใดจึงไม่ได้ใช้เงินที่ได้จาการขายที่ดินเหล่านั้นเลย

มงคลที่ ๒๔ มีความสันโดษ - รู้จักพอ ก่อให้เกิดสุข

การเปลี่ยนแปลง คือ การแสวงหา นั่นคือ สัญญาณบอกให้เรารู้ว่า เรายังไม่พบของที่ดีจริง จึงเบื่อหน่ายเร็ว หายเห่อเร็ว เมื่อเบื่อก็เปลี่ยนแปลง แสวงหากันต่อๆ ไปอย่างนั้น การแสวงหาที่ไม่มีที่สิ้นสุดนี้แหละ ที่เรียกว่าไม่สันโดษ

ผู้มีราตรีเดียวเจริญ

พึงทำความเพียรเสียในวันนี้แหละ ใครเล่าจะรู้ว่า ความตายจะมีในวันพรุ่ง เพราะว่าความผัดเพี้ยนกับมัจจุราชผู้มีเสนาใหญ่ ย่อมไม่มีแก่เราทั้งหลาย พระมุนีผู้สงบย่อมเรียกบุคคลผู้มีปกติอยู่อย่างนี้ มีความเพียร ไม่เกียจคร้านทั้งกลางวันและกลางคืน นั้นว่าผู้มีราตรีเดียวเจริญ